5

cję ciała na stojącą. Czasami hipotonia ortostatyczna prowadzi do zaburzeń równowagi i upadków.

Zaburzenia układu wydzielania wewnętrznego objawiają się w postaci obniżonej tolerancji na glukozę czy hiperprolaktynemii.

Przyrost masy ciała - występuje po wielu neuroleptykach, także po neuroleptykach atypowych.

Zaburzenia układu krwiotwórczego - zwłaszcza użycie klozapim może prowadzić do agranulocytozy i całkowitego spadku odporności na zakażenia. Z tego względu, gdy używamy tego leku okresowo (początkowo co tydzień, później co miesiąc), należy kontrolować obraz krwi.

Ponieważ niektóre neuroleptyki mogą obniżać próg drgawkowy, należy je ostrożnie podawać osobom z padaczką lub epizodami drgawek w wywiadzie.

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Złośliwy zespół neuroleptyczny bywa groźnym powikłaniem stosowania neuroleptyków. Zdarza się u pacjentów leczonych silnymi neuroleptykami. Charakteryzuje się znacznym wzrostem ciepłoty ciała (powyżej 40 stopni), której towarzyszy tachykardia, gwałtowne wahanie ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia oddawania moczu, ślinotok, pocenie się, duszność, zaburzenia rytmu serca. Obserwuje się wyraźne zaburzenia moto-ryczne. Pacjent może być pobudzony, później spowolniony, aż do całkowitego znieruchomienia. Może wystąpić silne napięcie mięśniowe, np. opistotonus lub szczękościsk, ruchy mimowolne, drżenie, przymusowe ustawienie gałek ocznych, napady drgawkowe, trudności w oddychaniu. Wzmożone napięcie mięśni może utrudniać oddychanie. Często dodatkowo występują zaburzenia świadomości. W badaniach laboratoryjnych zwraca uwagę leukocytoza i wskazujący na uszkodzenie mięśni podwyższony poziom kinazy fosfokreatynowej (CPK). Zespół ten jest stanem zagrożenia życia (umieralność sięga 10 do 20%), wymaga odstawienia leku. który był jego przyczyną i intensywnego leczenia, niejednokrotnie na oddziale intensywnej opieki medycznej.

Współpraca w leczeniu

W farmakoterapii neuroleptykami bardzo ważną kwestią jest współpraca pacjenta w leczeniu. W wielu psychozach, w szczególności w schizofrenii, po leczeniu ostrego epizodu psychozy utrzymujemy długotrwałe podtrzymujące, profilaktyczne podawanie neuroleptyków. Badania wykazują, że zbyt wczesne odstawienie neuroleptyków jest odpowiedzialne za większość nawrotów psychozy. Pacjenci często muszą przyjmować leki wiele lat. Uciążliwe objawy uboczne w oczywisty sposób zniechęcają do ich przyjmowania. Chorzy po odstawieniu leków przez pewien czas czują się

266