5 (1069)

264

Naprężenia ściskające w przekroju m-n:

264

(5.15)

P_ COST>

6 = -K-- :

c b g

P_Q COS li

b g cos

- [kG/cm²].

Wartość 1 oraz g są zależne od liczby zębów z, modułu m_f kąta przyporu i od tego, czy wysokość zęba jest normalna.Uzależnijmy te wielkości od modułu:

1 =    g = q>₂ m.

Współczynniki    i <p^ zależą od z i a. Naprężenia zło

żone w skrajnych włóknach wynoszą więc:

± ⁶c

6 P„ sintf ip. m P_ cos r ó\

-%—p-²— ±-⁹- [kG/cm²),

b tpg ^m cos a b (P2 ^m cosa.

co możemy przepisać w postaci:

'6 sim>

(5.16)

^2

cos a

cos a./

*2

Jak widać z rys.5.22 naprężenia są większe po stronie ściskanej, we wzorze 5.16 odpowiada im znak plus. Znak minus odpowiada mniejszym naprężeniom rozoiągająoym.W związku z tym należy obliczać na naprężenia ściskające.

Niektóre materiały mają jednak znacznie większą wytrzymałość na ściskanie niż na rozciąganie. Dla takich materiałów naprężenia rozciągające mogą się okazać groźniejsze od ściskających, chociaż te ostatnie są większe. Dla żeliwa np. obliczamy na naprężenia rozciągające.

Wartość ujęta w nawiasie we wzorze (5.16) zależy tylko od cnarakterystycznych wartości uzębienia oc i z. Toteż cały nawias możemy zastąpić współczynnikiem kształtu zęba q niezależnym od sił, lecz tylko od konstrukcji uzębienia. Uwzględniając to oznaczenie możemy warunek wytrzymałości zęba na zginanie przedstawić w formie: