a płaszczyzną tarczy-suwaka, na ściance umieszcza się ramkę blaszaną, powleczoną cyną lutowniczą lub białym metalem.
Rys. 29. Płaski suwak obrotowy przykręcony do tarczy korbowe] (a) i wykres sterowania faz wymiany ładunku silników suwakowych IFA-MZ 125 (b)
W silniku z suwakiem obrotowym całkowity kąt obrotu wału korbowego, odpowiadający otwarciu kanału ssącego, może mieć różne wartości, a pożądany przebieg krzywej momentu obrotowego można uzyskać drogą zmiany kąta asymetrii sterowania, tj. przez przestawianie wycięcia sterującego względem czopa korbowego. Z tego powodu lepiej jest wykonywać suwak jako oddzielną tarczę, przykręcaną do tarczy korbowej (rys. 29a — silnik IFA —
MZ 125). W nowszych modelach — np. MZ RE125 — płytka suwakowa ze stalowej blachy sprężystej jest umieszczona w pewnej odległości od tarczy wału korbowego, w oddzielnej komorze. Istotny jest w takim przypadku właściwy dobór grubości płytki, aby uzyskać sprężyste uszczelnienie i małe opory tarcia. Układ korbowy silnika RE125 pokazano na rysunku 30.
Jeżeli silnik jest przeznaczony do pojazdu użytkowego, a nie wyczynowego, suwak obrotowy powinien być tak zaprojektowany, aby pojazd wykazywał duże przyspieszenie i korzystne właściwości przy pokonywaniu wzniesień. Wymaganiu temu czyni zadość silnik o dużym momencie obrotowym w zakresie niskich prędkości obrotowych, tj. o dużym napełnieniu skrzyni korbowej w tym zakresie.
Przy symetrycznym sterowaniu okienka ssącego przez tłok trzeba w tym celu stosować całkowity kąt otwarcia okienka równy 100... 110° obrotu wału korbowego, a przy sterowaniu suwakowym — kąt otwarcia równy 125 ... 145° o. w. k. (przy asymetrii około 60°). Suwaki obrotowe zastosowane w silnikach MZ 125 usta-
63