64 65 (4)

- Hm, jestem przekonany, że taki dyskomfort może być dobrym przewodnikiem w naszej pracy, prowadząc w bardzo owocnym kierunku.

Zauważmy, że podczas tej sesji terapeutycznej z Willem temat śmierci pojawił się nieoczekiwanie i spontanicznie, kiedy zapytałem go o „ciemną warstwę”. Rzadko mi się zdarza w środku sesji wstawać, żeby pójść do komputera i sprawdzić coś ze swoimi notatkami, ale on był nastawiony tak intelektualnie, że chciałem prześledzić ten jedyny raz podczas naszych sesji, kiedy okazał jakieś uczucia.

Rozważmy wszystkie problemy egzystencjalne, ku którym mógłbym się skierować. Pierwszą okazją były jego pięćdziesiąte urodziny. Takie ważne daty zwykle mają odniesienie do wielu wewnętrznych wątków. Później, kiedy zapytałem o ukrytą warstwę, odpowiedział - ku mojemu zdziwieniu i bez żadnych wskazówek z mojej strony - że go zatyka, ilekroć czyta o śmierci, zwłaszcza o śmierci dziecka. I wreszcie to nagłe, znowu zupełnie nieoczekiwane, przypomnienie snu, w którym rozmawia ze swoim nieżyjącym ojcem i wujkiem.

Kiedy na następnej sesji skupiłem się na tym śnie, Will zaczął zdawać sobie sprawę ze swego ukrytego lęku przed śmiercią (i związanego z nią smutku): przed śmiercią ojca, śmiercią małych dzieci, a poza tym wszystkim - przed swoją własną śmiercią. Doszliśmy do wniosku, że odseparował się od uczuć związanych ze śmiercią, ponieważ czuł potrzebę trzymania ich na dystans, żeby nie mogły go opanować. Na kolejnych sesjach wielokrotnie się przełamywał, a ja pomagałem mu otwarcie mówić o ciemnych obszarach jego psychiki i lękach, o których wcześniej nie był w stanie rozmawiać.

Sen jako doświadczenie przebudzenia

Jeśli słuchamy komunikatów, jakie są przekazywane przez ważne sny, możemy doznać przebudzenia. Zastanówmy się nad snem, o którym opowiedziała mi młoda wdowa pogrążona w żałobie i którego nie da się zapomnieć. Jest to klarowny przykład, jak utrata ukochanej istoty może doprowadzić osobę w żałobie do skonfrontowania się z własną śmiertelnością.

jp Siedzę na osłoniętym ganku koślawego letniego domku i widz? wielką, groźną bestię z ogromną paszczą, przyczajoną parę centymetrów od drzwi frontowych. Jestem przerażona. Martwię się, że coś może się stać mojej córce. Postanawiam spróbować zadowolić tę bestie jakąś ofiarą i rzucam jej zza drzwi mźerwone pluszowe zwierzątko. Potwór pożera przynętę, ale zostaje;-Jego oczy płoną. Są wlepione we mnie. Ja jestem przeznaczona na pożarcie.

f*^: Ta młoda wdowa świetnie rozumiała znaczenie swego snu. Najpierw myślała, że śmierć (groźna bestia), która już zabrała jej męża, teraz przyszła po córkę. Ale niemal natychmiast zdała sobie sprawę, że ona sama jest narażona na niebezpieczeństwo. Była następna w kolejce i potwór przyszedł po nią. Próbowała ułagodzić go i odwrócić jego uwagę za pomocą ofiary z Czerwonego pluszowego zwierzęcia. Wiedziała - i nie musiałem jej o to pytać - jakie jest znaczenie tego symbolu: jej mąż umarł, mając na sobie czerwoną welurową piżamę. Ale potwora nie można było przebłagać - ona była przeznaczona na pożarcie. Nieodparta klarowność tego snu doprowadziła do zasadniczego zwrotu w naszej terapii: ta kobieta przestała koncentrować się tylko na swojej tragicznej stracie i zwróciła się w kierunku większej świadomości własnej skończoności i tego, jak powinna żyć.

p Doświadczenie przebudzenia na pewno nie jest czymś niezwykłym i rzadko spotykanym - to raczej chleb z masłem pracy klinicznej. Z tego względu poświęcam dużo czasu na liczenie terapeutów, w jaki sposób rozpoznawać i wykorzystywali doświadczenia przebudzenia na użytek terapeutyczny, jak Bpstoriach Marka i Raya, którym sen otworzył drzwi, prowadzące do ich przebudzenia.

65