66 (103)

Chromian(VI) ołowiu(II) można otrzymać przez stapianie chlorku ołowiu(II) z dwuchromianem(VI) potasu lub przez działanie na rozpuszczalne sole ołowiu(II) chromianem(VI) sodu lub potasu w środowisku słabo kwaśnym. Reakcja zachodzi między jonami ołowiu(II) i chromia-nowymi(VI) według równania:

Pb²⁺ +CrOr -*■ PbCr0₄.

Reakcja ta jest często stosowana w analizie chemicznej do ilościowego oznaczania ołowiu.

Otrzymywanie chromianu(VI) ołowiu(ll)

h

Chromian(VI) ołowiu(II) najłatwiej otrzymuje się przez działanie na zakwaszony kwasem octowym roztwór octanu ołowiu(II) roztworem dwuchromianu(VI) sodu lub potasu. Zakwaszenie roztworu kwasem octowym zapobiega wytrącaniu się zasadowych octanów ołowiu(II), które mogłyby zanieczyszczać wytrącony chromian(VI) ołowiu(II).

Reakcja wytrącania chromianu(VI) ołowiu(II) przebiega zgodnie z równaniem:

2Pb(CH₃COO)₂ + Na₂Cr₂0₇ + H₂0 -> 2PbCr0₄ + 2CH₃COONa +

+ 2CH₃COOH.

Odczynniki:

3 • Hydrat octanu ołowiu(II) Pb(CH₃COO)₂ • 3 H₂()

— 20 g    t

2- Hydrat dwuchromianu(VI) sodu Na₂Cr₂0₇ -2H₂0 lub dwuchromian(VI) potasu K₂Cr₂0₇ — 10 g Kwas octowy, roztwór 1-moiowy — 30 cm³ Kwas azotowy(V), roztwór 1-molowy Kwas siarkowy(VI), roztwór 1-molowy Kwas solny 1-molowy Wodorotlenek sodu, roztwór 1-molowy Amoniak, roztwór 1-molowy

Sprzęt:

2 zlewki na 250 cm³ Cylinder miarowy na 100 cm³ Zestaw do sączenia Zestaw do ogrzewania Probówki Tryskawka

Wykonanie:

Do zlewki o poj. 250 cm³ wlać kolejno 30 cm³ 1 -molowego roztworu kwasu octowego i 100 cm³ wody. W roztworze tym rozpuścić w temperaturze ok. 50°C 3 • hydrat octanu ołowiu(II) (20 g). Ostrożnie, silna trucizna!

W drugiej zlewce ogrzewając również do 50°C rozpuścić w 100 cm³ wody 10 g 2 • hydratu dwuchromianu(YI) sodu lub potasu (w razie potrzeby roztwory przesączyć). Następnie do roztworu octanu ołowiu(II) powoli wlewać, mieszając, roztwór dwuchromianu(VI) sodu. Tworzy się żółty osad chromianu(VI) ołowiu. Po ostygnięciu zdekantować roztwór znad osadu i osad przemyć przez dekantację.

Po przemyciu przesączyć, przepłukać na sączku wodą, osuszyć bibułą i sączek wraz z osadem wysuszyć w temperaturze 105—110°C. Wysuszony osad oddzielić od sączka, sproszkować, zważyć i obliczyć wydajność.

Badanie właściwości otrzymanego preparatu

Niewielkie ilości preparatu umieścić w pięciu probówkach dodając do każdej z nich po 2—3 cm³ wody. Następnie do pierwszej probówki dodawać kroplami, aż do rozpuszczenia osadu, 1-molowy roztwór HN0₃.

Do pozostałych dodawać kolejno: do drugiej 1-molowy roztwór I l₂S0₄, do trzeciej 1-molowy roztwór HC1, do czwartej 1-molowy roztwór NaOH, do ostatniej 1-molowy roztwór amoniaku, obserwując zachowanie się osadu pod wpływem dodawanych odczynników.

Opisać przeprowadzone doświadczenia podając zachodzące reakcje, zabarwienia roztworów, czy osad rozpuścił się całkowicie, czy nie rozpuścił się wcale oraz wnioski.

Chromian(VI) baru Ba€r0₄

Chromian(VI) baru jest żółtym, krystalicznym proszkiem, o gęstości q — 4,5 g/cm³, bardzo trudno rozpuszczalnym w wodzie. Roztwarza się w kwasie solnym i kwasie azotowym(V), natomiast nie ulega działaniu zasad. Jest to związek silnie trujący.

Chromian(VI) baru można otrzymać przez działanie w środowisku zasadowym na chlorek baru dwuchromianem(YI) sodu albo potasu lub działaniem na wodorotlenek baru kwasem chromowym(YI) bądź chro-mianami(VI) sodu lub potasu.

Otrzymywanie chromianu(YT) baru z chlorku baru

Reakcję otrzymywania chromianu(YI) baru z chlorku baru prze-

129