Główne pozycje wyjściowe
Każde ćwiczenie poprzedzone jest postawą lub pozycją wyjściową. Pozycji wyjściowych nie uważa się za ćwiczenie pomimo tego, że ciało znajduje się w pozornym stanie spoczynku. Z postawą wyjściową często łączy się bardzo intensywna praca grup mięśniowych, np.: jeśli wykonuje się ćwiczenia ramion w opadzie (opad będzie tutaj pozycją wyjściową). Zresztą wszelkie podziały mają zawsze charakter umowny. Podobnie i tutaj nie można zdecydowanie rozgraniczyć, co jest już ćwiczeniem, a co jeszcze pozycją wyjściową.
Do głównych pozycji wyjściowych zalicza się: postawę, klęk, siad, leżenie, podpór, zwis oraz podpory i zwisy mieszane. Każdy z wymienionych elementów może tworzyć osobną grupę pozycji wyjściowych:
- do pierwszej grupy pozycji wyjściowych należą pozycje wysokie: postawa zwarta, w rozkroku, wykroku, zakroku, jednonóż; zmieniając położenie nóg i rąk można tworzyć kolejne podgrupy pozycji wyjściowych, np. skręty tułowia można wykonywać z pozycji: postawa roz-kroczna - ramiona w bok, na biodra lub na kark;
- drugą grupę tworzą pozycje półwysokie: przysiady i klęki wraz z ich odmianami, np. przysiad podparty, unik podparty, klęk obunóż, klęk jednonóż, klęk podparty, klęk podparty jednonóż itp.;
- trzecią grupę tworzą pozycje niskie: siady i leżenia przodem, tyłem, bokiem, leżenia przewrotne, leżenia przerzutne, a także podpory leżąc przodem, tyłem lub bokiem;
- pozycje „i z o I o w a n e" to taki rodzaj pozycji, które ograniczają - „izolują” ruchy określonej części ciała (stawy), np. skłon w tył w siadzie na ławeczce zapobiega pogłębianiu lordozy lędźwiowej, którą pogłębia się wykonując skłon w tył w postawie, w siadzie blokuje się - „izoluje” ruch w stawach biodrowych; do tego rodzaju pozycji zalicza się: siady rys. 4), klęki (rys. 5), klęki podparte (rys. 6), leżenia itp.;
Rvs.4
Rys. 5
Rvs.6
Pozycjami wyjściowymi w ćwiczeniach na przyrządach są zwisy i podpory. Zwisy i podpory dzielą się na wolne (gdy ciało jest podparte lub zawieszone tylko na rękach lub nogach) i mieszane (gdy występują dwa punkty podporu lub zawieszenia ciała, np. przysiad zwieszony - zwis na rękach i podpór na nogach).