67 (142)

67

PRZYKŁAD 2.7. Po wytyczeniu przebiegu sytuacyjnego osi drogifprzykład 2.6., rys. 2.17. lub 2.18.), należy sporządzić przekrój podłużny terenu wzdłuż osi oraz przekroje poprzeczne pasa o szerokości 50 m. Przekroje poprzeczne należy wykonać w punktach hektometrowych, punktach głównych łuku: P, 8 i Z oraz po dwa przekroje pomiędzy punktami hektometrowymi, Z uwagi na konleozność nawiązania pomiarów wysokościowych do punktów sieci wysokościowej oraz potrzebę prowadzenia pomiarów wysokościowych podczas robót ziemnych przy budowie drogi, w bezpośrednim sąsiedztwie przy-szłych robót należy założyć repery robocze (rys. 2.20.). Repery te zakłada się jako repery ścienne na istniejących obiektach budowlanych, bądź jako repery ziemne.

Rp!781

Rys. 2,20. Szkic rozmieszczenia reperów sieci państwowej, projektowanych reperów roboczych oraz przebiegu osi trasy

Pomiary wysokościowe dotyczące omawianego przykładu podzielimy na dwa etapy. W pierwszym etapie metodą niwelacji geometrycznej (technicznej) pomierzymy ciąg niwelacyjny od Rp 1732 do Rp 1781 z przejściem wzdłuż osi drogi. Punkty hektometrowe, punkty główne łuku oraz zastabilizowane repery robocze będą w tym ciągu punktami wiążącymi (stanowiskami łat). Wyniki pomiarów są zapisywane w dzienniku niwelacji reperów (tab. 2.8.)» Po wykonaniu obliczeń w dzienniku, w rubryce 8. otrzymujemy wysokości założonych reperów roboczych, wysokości punktów hektometrowych oraz punktów głównych łuku.

Pomiar punktów położonych na osi pomiędzy hektometrami oraz pomiar przekrojów poprzecznych stanowi drugi etap pomiarów wysokościowych pasa drogowego. Można tu zastosować metodę niwelacji geometrycznej, bądź metodę tachimetrii.

Przy zastosowaniu tachimetru autoredukcyjnego Dahlta 010A Zeissa, po ustawieniu instrumentu nad punktem hektometrowym|0/0 (rys. 2,21.) kierujemy lunetę w kierunku osi drogi, na punkt hektometrowy 10/1,Łatę ustawiamy na osi w punktach będących miejscami załamania się terenu, wykonując odczyty odległości i różnicy wysokości. Następnie obracamy instrument o