68 (183)

yr

Rorwdj prasłowiańskiego / przed spółgłoskami miękkimi

pmsł. /	polskie 'er	rosyjskie er	ozeskie r (er)	serb.-chorw. jr
) *trpditi •pfstenfc | *6fn ifci *mMti *ćetvftb 1 *ti^lpĆti	twierdzić pierścień czernić mierzić ćwierć oierpieć	TBepnlHTŁ nlepcrcHB UepillHTŁ Mep3>HTI> uleTBCpTB Tepnlen.	tyrditi prsfcen ćemiti mrzet ćtvrt trpĆti	tvfditi prsten cfnjeti mfziti ćetrrt tfpjeti

Rozwój prasłowiańskiego f przed spółgłoskami wargowymi 'f ^J / i tylnojęzykowymi

prasł. f	polskie 'erz	rosyjskie er	czeskie r	serb.-chorw. r
*yfba	wierzba	Blepóa	yrba	yrba
*vłXT>	wierzch	Bepx	yrch	yrh
*svrbeti	świerzbieć	CBepÓleTŁ	syrbeti	syrbjeti
*8T»mfkati	zmierzchać	CMepid aTBCH	smrńkati se	smrknutise
sę	się
*yfgati	wierzgać	CBeprHlyTB	yrhati	svrgnuti
		(zrzucić)		(zrzucić)
*mfva	mierzwa	—	mrva	mrva
				(kruszyna) |

Z zestawionych przykładów widać, że w językach czeskim i serbsko-chorwackim utrzymuje się r zgłoskotwórcze, ale już stale twarde. W języku rosyjskim zachowało się zróżnicowanie twardości i miękkości, jednak zamiast zgłoskotwórczych r— r rozwinęły się połączenia or — er ('or); w staroruskim przed XII wiekiem było tu ar — ar.

Najbardziej zróżnicowany jest rozwój tych głosek w języku polskim. Podobnie jak w rosyjskim zachowało się u nasirozróź-nienie-twardchści i miękkości oraz zamiana pojedynczy eh.. samogłosek r — i,Jia połączenia ar — ir .W polskim rozwoju nie było zatem wymowy ar — ar_t jak w staroruskim.)

1) Zamiast r twardego już najdawniejsze polskie zapisy mają normalnie ar, np. Karchowo, Kar8, Sarbinowie, Targosza w ,,Bulli“.

Ot,

68