6 (905)

m

A Podwójna ocena w zespołach uczniowskich

Podsumowując. teoria i empma tworzące ramy dla uczenia się we współpracy odzwierciedlają sąd. żc ludzie uczą się doświadczając, a aktywne uczestnictwo w małych grupach pozwala nabyć ważne umiejętności społeczne, opanować wiedzę szkolną i przyswoić postawy demokratyczne.

PLANOWANIE r PROWADZENIE PRACY GRUPOWEJ Planowanie

Niektóre zadania podejmowane w fazie planowania przedlekcyjnego opisane w poprzednich rozdziałach dotyczą także uczenia się we współpracy. Inne występują tylko w tym modelu. Na przykład czas poświęcony w innych modelach na wyćwiczenie umiejętności potrzebnych na danej lekcji można przeznaczyć na zgromadzenie materiałów lub przygotowanie przewodników i zeszytów ćwiczeń do samodzielnej pracy w grupach. Zamiast ustalać porządek elementów składowych materiału nauczania i planować sposoby gładkiego przechodzenia kolejno od jednego do drugiego, można skupić się na zaplanowaniu przejścia od nauczania frontalnego do pracy grupowej.

Odmiany modelu

Przy zachowaniu podstawowych zasad model uczenia się we współpracy może przyjmować rozmaite postaci. Niżej przedstawiono cztery odmiany modelu, które powinny znaleźć się w repertuarze dydaktycznym początkującego nauczyciela.

Metodę podwójnej oceny w zespołach uczniowskich (POZIJ) opracowała grupa badaczy pod kierunkiem Roberta Slavina z Uniwersytetu Johna Hopkinsa. Jest to chyba najprostsza z metod uczenia się we współpracy. Nauczyciele posługujący się nią przedstawiają uczniom raz na tydzień nowy materiał słownie lub na piśmie. Klasa podzielona zostaje na cztero- lub pięcioosobowe zespoły o mieszanym składzie: dziewczynki i chłopcy, dzieci o różnym pochodzeniu etnicznym, uczni;,wie dobrzy, przeciętni i słabi. Członkowie zespołu najpierw doskonalą opanowanie materiału, korzystając z rozmaitych źródeł i narzędzi, potem pomagają sobie nawzajem w nauce, tłumacząc, odpytując, dyskutując. Co tydzień lub co dwa tygodnie uczniowie przechodzą indywidualny sprawdzian opanowania materiału. na podstawie którego otrzymują indywidualny „wskaźnik postępów”. Wskaźnik ten nie opiera się na surowym rezultacie sprawdzianu, lecz oddaje postęp dokonany od czasu poprzednich sprawdzianów.

Raz w tygodniu publicznie zostaje wyrażone uznanie dla poczynionych postępów. W króciutkim jednostronicowym biuletynie (może to być też jakaś inna forma) informuje się, które zespoły zebrały najwięcej punktów ze sprawdzianów, którzy uczniowie maj;) najwyższy wskaźnik postępów i którzy uczniowie osiągnęli w sprawdzianie doskonały rezultat. Niekiedy wymienia się wszystkie zespoły. które spełniły postawione kryteria. Do tej ostatniej możliwości wrócimy na dalszych stronach.

jp Składanka

Metodę składanki opracowała i zweryfikowała grupa Elliota Aronsona (1978).

i Potem adaptował ją Slavin. Stosownie do reguł składanki klasa zostaje podzielona na piccio- łub sześcioosobowe mieszane zespoły. Materiał nauczania zostaje podany uczniom na piśnjie. Każdy członek zespołu ma nauczyć się innej porcji materiału. Gdyby na przykład materiał nauczania stanowił tekst poświęcony uczeniu sic przez współpracę, jeden członek zespołu odpowiadałby za opanowanie POZU. drugi składanki, trzeci - BZ. a pozostałych dwóch specjalizowałoby się w literaturze naukowej i historii uczenia się we współpracy. Uczniowie odpowiedzialni w swoich zespołach za opanowanie tej samej partii materiału, zwani niekiedy grupą ekspertów, spotykają się w celu wspólnego przestudiowania tematu i udzielenia sobie pomocy w nauczeniu się go. Potem wracają do swoich zespołów i uczą partnerów tego. czego nauczyli się sami. Gdy zespoły skończą pracę, uczniowie przystępują do indywidualnych sprawdzianów. Rysunek 10.1. uwidacznia związki miedzy zespołami macierzystymi a eksperckimi.

Zespoły macierzyste

(zróżnicowane, 5-j-fi uczniów)

(W skład każdego zespołu eksperckiego wchodzą, po jednym, uczniowie z każdego zespołu macierzystego)

Rysunek KU. Zespoły w metodzie składanki

Metoda badań zespołowych

Podstawy metody badań zespołowych (BZ) opracował Herbert Thelen. Później metodę tę rozszerzył i udoskonalił zespół Shlomo Sharana. Badania zespołowe lo chyba najpełniejsza z metod uczenia się we współpracy i najtrudniejsza do zastosowania. Inaczej niż w przypadku POZU i składanki uczniowie uczestniczą

Www. ws tire om pi