72 (71)

Niedomagania iskrownika-prgdnicy

Trudność lub niemożność uruchomienia silnika oraz nieprawidłowa jego praca po uruchomieniu mogą mieć swoje źródło w wadliwym działaniu instalacji zapłonowej. Niedomagania świecy omówiliśmy w poprzednim ustępie. Teraz rozpatrzymy iskrownik.

Łącznikiem między iskrownikiem a świecą jest przewód wysokiego napięcia. Przewód ten może być przyczyną przerw w pracy silnika w razie, gdy izolacja gumowa jest wyschnięta i popękana, a przewód dotyka stale lub chwilowo do masy cylindra, gaźnika łub głowicy. Przez uszkodzoną izolację prąd przepłynie na masę, nie dochodząc do miejsca przeznaczenia, tzn. do świecy. Odsunięcie przewodu na odległość przynajmniej 10 mm, choćby prowizorycznie przez podwiązanie, usunie niedomaganie. Bardziej trwałym sposobem jest nasunięcie na przewód rurki gumowej o grubości ścianki 2—3 mm.

Niedomagania iskrownika mogą pochodzić z trzech jego części: przerywacza, kondensatora i cewki.

Przerywacz jest przyczyną słabej iskry w świecy, jeżeli:

a)    ma zbyt dużą przerwę między stykami, co łatwo usunąć przez właściwą regulację,

b)    powierzchnie styków są opalone i zanieczyszczone; należy je oczyścić przez przeciągnięcie między stykami paseczka papieru ściernego o bardzo drobnym ziarnie, używanego do szlifowania „na mokro".

Poważniejszym uszkodzeniem jest wykruszenie nakładki wolframowej samego styku. Tu może zaradzić jedynie wymiana całej „śrubki" stykowej lub nawet całego młoteczka. Przez wymianę młoteczka można również naprawić skutki rozluźnienia się zanitowania styku w młoteczku lub nadmiernego wyrobienia tulejki turbakowej (fibrowej), tworzącej łożysko młoteczka w sworzniu. Rzadki przypadek pęknięcia sprężynki młoteczka wymaga rów-nierz wymiany całości.

Drugą przyczyną niedomagań iskrownika jest uszkodzenie kondensatora. Wszelkie uszkodzenia wewnętrzne kondensatora, przebicie izolacji lub przerwanie styku z masą. mogą być usunięte tylko przez wymianę całego kondensatora.

Trzecim i najpoważniejszym źródłem kłopotów w iskrowniku może być cewka zapłonowa. Podlega ona jednemu tylko uszkodzeniu zwanemu błędnie „spaleniem cewki". Jest to przebicie izolacji wewnętrznej w cienkim uzwojeniu, przy czym prąd uchodzi przez przebicie albo do masy i wtedy cewka wcale nie daje iskry, albo między jedną a drugą warstwą zwojów i wtedy iskra jest bardzo osłabiona. Poruszanie się cewki na rdzeniu sygnalizuje zwykle możliwość, ale nie pewność przebicia wewnętrznego.

72