kulturowa curokonsumenlów i jej implikacje marketmgow
■ _ Omm ■■■■ *■*—1eBI
• Ucmjmtk do czasu: orientacja na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość oraz sekwencyjirość—synchroniczność12, w tym także znaczenie punktualności;
• stosunek do otoczenia, tj. otwartość, wewnątrzstcrowność-zewnątrz-sterowność w podejmowaniu decyzji33, poglądy na przyrodę, a więc np. także postawy ekologiczne.
Na podstawie analizy międzynarodowego środowiska kulturowego, wykorzystując wybrane kryteria z tego wykazu, w połowie lat 90. XX w. zidentyfikowano pięć regionalnych grup (dusteri) kulturowych, obejmujących kraje o znacznym podobieństwie. Przejawia się ono w odniesieniu do wybranych wymiarów F. Trompenaarsa I tak, wyodrębniono następujące gra-
. ę anglosaską (USA* Wielka Brytania),
• latynoeuropejską (Francja, Belgia, Hiszpania, Wiochy),
• germańską (Austria, Niemcy, Szwajcaria, b. Czechosłowacja),
• azjatycką (Japonia, Chiny, Indonezja, Hongkong, Singapur),
• latynoamerykańską (Argentyna, Meksyk, Wenezuela, Brazylia)..
Klasyfikacja kultur narodowych według przedstawionych kryteriów jest uznawana za przydatną w zarządzaniu międzynarodowym (np. w procesach połączeń i przejęć przedsiębiorstw z różnych krajów). Stosunkowo w mniejszym zakresie badano jej znaczenie pod kątem wykorzystania w marketingu międzynarodowym, choć wydaje się, źe niektóre z wymienionych wcześniej czynników charakteryzujących kultury narodowe mają znaczenie np. odnośnie do promocji na rynkach zagranicznych. Wyniki badań Trompenaarsa nad kulturami narodowymi stały się podstawą wielu dalszych badań, np. dotyczących .przełożenia" wymiarów kultury narodowej na dostosowanie przekazów reklamowych do poszczególnych rynków zagranicznych”.
Do kryteriów' kulturowych przydatnych w międzynarodowych działaniach promocyjnych należy także tzw. kontekstowość kultury narodowej (niska lub wyso-
Moim zajmażyć podobieństwo do wymiaru kultury, który G. Hohuóe nazywa dynamizmem koofa-tjądtw UA oripwatfl dhupmiajnoTf
3 WramMitmmtiwU- pojrynir na włMydi sądach, samodzielność decyzyjna, t porchńetWwir do Hęęnninyiiul, czyś połegamu na ntoheth trzedcfa. idrihndri od dl zewnętrznych (pot J. Ifadrlarłi, /y Mp>W lawie PWN, Warszawa 1977. t. 379-380).
^ RM. Hadprtu. f Irnhant hutruatiaul Miuagcmaa. Cakmrr, Strateg mi Bdurior, Inno McGww HA, 8o»us» 2000, s. lil-IJi.
33 Par lam że, 1.149.