76,77 (2)

CZYM CHCIAŁBYŚ BYC?

Za chwilę będziecie chodzić swobodnie po całym pomieszczeniu. Kiedy powiej „stop”, stańcie przed tą osoba, która znajduje się najbliżej was. Podam wam cztenH rzeczy do wyboru, a wy możecie powiedzieć, którą z nich najchętniej chcielibyście byj Zacznijcie teraz chodzić po całym pomieszczeniu... (10 sekund)

Stop! Czym chciałbyś być: jeziorem, wodospadem, rzeką czy oceanem? Podejmij! szybko decyzję i powiedz swojemu partnerowi, co wybrałeś. Twój partner może za. dać ci kilka krótkich pytań: Jak wysoki jest ten wodospad?... Gdzie się ona znajduje?.,! (1 minuta)

Chodźcie dalej po pomieszczeniu (10 sekund)

Stop! Poszukajcie sobie następnego partnera. Czym chciałbyś teraz być: żyrafą,! psem, kotem czy mewą?... (1 minuta)

Przeprowadzamy jeszcze trzy, cztery rundy, za każdym razem z innymi partnerami, I Kolejne zestawy do wyboru:

•    szklanką, misą, pudełkiem, filiżanką;

•    Rzymem, Londynem, Nowym Jorkiem, Paryżem;

•    leśną ścieżką, drogą szybkiego ruchu; górskim szlakiem, ulicą w mieście;

•    krzesłem, łóżkiem, stołem, szafą;

•    nożem, łyżką, widelcem, kieliszkiem na jajka;

•    zielonym, brązowym, czerwonym, niebieskim;

•    ręką, nogą, okiem, uchem.

Uwagi: Jest to ciekawa mieszanka, która pomaga uczestnikom w lepszym poznaniu siebie nawzajem. Poza tym każdy może posunąć się o krok dalej w poznawaniu samego siebie.

k

76 Zabawy tematyczne

fl IMPROWIZACJA

Potrzebuję trzech ochotników, którzy będą gotowi przez minutę mówić przed grapą. Czy są wśród was takie osoby, które chętnie podejmują ryzyko?... Wspaniałe. Możemy wspólnie wybrać tematy, na które będziemy rozmawiali. Kto z was ma ptm pomysł?... Zapiszę propozycje na tablicy, a każdy z trzech mówców może wybrać rabie jedną z nich.

(Jeśli przeprowadzamy tę zabawę po raz pierwszy w danej grapie, wtedy Karaty powinny dotyczyć życia codziennego uczestników, a więc na przykład: jmt» ra mi-kach, gra w piłkę nożną, sprzątanie swojego pokoju, gry komputerowe, nowy kompw-ter, internet itd.)

Dziękuję bardzo za wasze propozycje. Kto z was trojga chciałby rozpocząć '¹. To bardzo odważne z twojej strony. Masz teraz dokładnie minutę czasu, aby opowiadać coś na twój temat. Chciałbym jeszcze podać kilka uwag: chcę, aby było to a«i<T -* -zowane przemówienie, a to oznacza, że mówisz bez przerwy, zatrzymując sie tylko wtedy, gdy musisz nabrać powietrza. Jeżeli zająkniesz się albo utkniesz w którymś momencie, wtedy wymyśl coś, ale pozostań zawsze przy swoim temacie, który wybrałeś na początku. Jest to doskonała okazja do tego, byś przyzwyczaił się pranrj^jc przed publicznością...

Uwagi: Wielu młodych i dorosłych ludzi obawia się publicznych wysrapier.. To ćwiczenie stwarza możliwość przemawiania przed grupą oraz inyrowiaawjiiia- Kzżdy może mówić o tym, co i tak już wie oraz odwoływać się do swoich licznych doświadczeń z życia codziennego. Sztuka polega na tym, aby pozwolić wspomnienkan po prostu napływać do pamięci, nie planując niczego, a tylko zdając się na siłę skojarzeń.

Jest to wspaniała możliwość zdobycia pewności siebie. Przemawianie przed pnsfeBcs-nością prowadzi nieświadomie zawsze do tego, że przypominamy sobie naszą iodzraę z okresu dzieciństwa, a tym samym automatycznie krytykę, jaką wyrażali nasi młace i rodzeństwo. Strach przed przyłapaniem na jakimś błędzie sprawia, że publiczne wystąpienia wydają się tak bardzo niebezpieczne.

Prowadzący powinien sprawdzić poziom strachu w grupie i rozpocząć eweaaraka* od krótszej wersji, trwającej trzydzieści sekund. Zabawę tę powtarzamy wiełołacMat i za każdym razem stopniowo przedłużamy czas przemawiania. Później, gdy a n ra cy nabiorą już pewności siebie, można powiązać to ćwiczenie takie z lemarara. trał którymi grupa wcześniej pracowała.

Inny wariant: Dajemy przemawiającym osobom „talkmc stick" i pozw ałano n improwizować — może to być krótkie opowiadanie, mim kryminał, skrócona wersja powieści itd.

rr

■ i