POŁĄCZENIA SZKŁA ZE STOPAMI NA PODSTAWIE ZELAZA 77
nien być polerowany elektrolitycznie albo doszlifowany do właściwej średnicy w celu usunięcia rys wzdłużnych lub też szczelinek w zewnętrznej warstwie drutu. Końce nóżki powinny posiadać łagodne zaokrąglenia ułatwiające prasowanie talerzyka oraz wkładanie lampy do podstawki lampowej.
Po wyżarzeniu tnóżek z drutu żelazochromowego w piecu redukcyjnym w temperaturze 950°C, w strumieniu wilgotnego wodoru, uzyskuje się utlenienie powierzchni metalu w postaci cienkiej warstwy tlenku o barwie zielonej1). Barwa ta wskazuje na właściwe utlenienie się chromu.
Rys. 3-25. Widok dwóch talerzyków prasowanych z przepustami żelazochromowymi (23 — 30°/o Cr) będącymi równocześnie nóżkami stykowymi. Talerzyk dolny wyposażony jest w osiem nóżek. Stosowany on jest w lampach całoszklanych serii 21/22, np. EF 22 czy też ECH 21. Talerzyk górny ma dziewięć nóżek i odpowiednio większą średnicę. Do talerzyków tych w następnej fazie procesu technologicznego przytopiona zostaje rurka pompowa
Rys. 3-26. Pentoda szerokowstęgo-wa typu EF 50 w wykonaniu cało-szklanym z talerzykiem prasowanym z 9 nóżkami stykowymi wykonanymi ze stopu Fe-Cr. Talerzyk pokazany jest w górnej części rys. 3-25. Lampa wyposażona jest w metalowy ekran widoczny po lewej stronie zdjęcia
Powstały w wyniku tego procesu tlenek chromu przylega mocno do nóżki z jednej strony, a równocześnie łączy się ze szkłem ołowiowym zapewniając w ten sposób próżnioszczelność przepustu.
Po wtopieniu w szkło powierzchnia nóżki żelazochromowej zachowuje barwę zieloną, która jest charakterystyczna dla dobrego przepustu.
) Szczegółowe rozważania dotyczące utleniania nóżek wykonanych ze stopu Fe-Cr — patrz „Elektronika”, rok II, nr 8, artykuł p. t. „Wytwarzanie tlenku chromowego na powierzchni stopu żelaza z chromem, używanego na elektrody do lamp całoszklanych”.