- 78 -
#io3o Rozwój osobowości w okresie dorastania
Ze względu na szczupłość tego opracowania i wynikającą stąd konieczność syntetycznego„niemal encyklopedycznego ujęcia informacji, musimy ograniczyć się przy omawianiu zagadnienia sposobów oddziaływania wychowawczego na grupy wieku młodzieży występującej najczęściej w zespołach kursantów tzn, 1A-18 lat„ Jest oczywiste, że granice te z punktu widzenia psychologii, nie są zarysowane ostro lecz raczej elastycznie, zależnie od intensywności procesów rozwojowych młodego człowieka. Tak więc można w tej grupie spotkać młodzież bardziej infantylną lub nad wiek rozwiniętą.
Omawiany poniżej okres nazywamy okresem dorastania; u dziewcząt rozpoczyna się on i kończy nieco wcześniej niż u chłopców w tym samym wieku. Jego charakterystycznym przejawem fizycznym jest dojrzewanie płciowe,Intensywne działanie gruczołów hormonalnych wywołujące szybki wzrost ciała i uzewnętrznianie się cech płciowych, powoduje zachwianie równowagi biologicznej narządów organizmu co pociąga za sobą analogiczne objawy w sferze psychicznej.
Okres ten jest szczególnie i -'ny dla samego dziecka i jego wychowawców, wymaga cierpliwości, subtelności i tak tu * *'y nie skrzywić tak bardzo osłabionej i poszukującej jednocześnie psychiki młodego człowieka.
Osiągając wiek dorastania,azierko posiada już pewien, często bogaty zasób wiadomości, własny stosunek do spotykanych zjawisk,przejawia dość dużą samodzielność, ale jest równocześnie impulsywne i to czyni je podatnym na różnorakie, t.ak pozytywne jak i negatywne wpływy. Przejawia się wówczas również pragnienie uchodzenia za doroślejszego niż jest się faktycznie, zaś akcentowanie tego przybiera zazwyczaj formy zewnętrzne jak palenie papierosów, próby picia alkoholu /chłopcy/, malowanie się,kokieteria w uczesaniu i stroju /dziewczęta/.
Cały zespół zjawisk fizjologicznych okresu dorastania jako niezrozumiały dla młodego człowieka, towarzyszące im osłabienie organizmu stają się przyczyną niepokoju i pewnych, spe ~yficznych doznań i zachowań, wymagających wyjaśnienia. Dziecko szuka wówczas kogoś bliskiego, komu mógłby zwierzyć swój niepokój, otrzymać ewentualne wyjaśnienie - tak bardzo