Bynry wiążące. Istnieją dwie odmiany tych rynien: półokrągłe i skrzynkowe, Rynna włażąca może być wykonana zarówno przy okapie bez gzymsu, Jak to przedstawia rys* 9.22, Jak i nad gzynaea (rys. 9.23)?
Rys. 9.22. Rynna wisząca i szczegół opierzenia wzdłuż rynny
Rys. 9.23. Rynna wisząca nad gzyasea
W ostatnio przypadku gzyms należy zabezpieczyć od zaciekania blachą cyn. Rewą lub ocynkowaną. Blacha gzymsowa powinna przechodzić ponad deskę c_ kapową, gdzie się Ją przybija. Ponad tą blachą jest jeszcze blacha okapowa ciągnąca się pasem 20-25 ca wzdłuż krawędzi podkładu. U dołu bla-chę gzyaeową łączy się ckapnikiea (_kapir.osea), a pogięty brzeg blachy kładzie się na gzymsie i przez obie warstwy blachy aocuje się dc gzym^ kotewkę z drutu ocynkowanego.
1P7
Rytmy stojące. Przy tego typu rynnach uchwyty wspierają się na pzymale. Przykład rynny z blachy cynkowej podano na rye. 9.2+. 5
Rys. 9.24. Hynna stojąca z wpustem do rury spustowej
Rynny leżące są stosowane zasadniczo tylko dla dachów blaszanych. Wykonuje si; je z blachy stalowej ocynkowanej.
Rytmy leżące powstają przez wygięcie brzegów arkuszy, układanych długością w kierunku z lekka ukeśrym do okapu ^rys. 9.25). Pod rynną 1 jeet ułożony trapezowy pas blachy okapowej, w najwyższym punkcie rymy o szerokośc i 70 cm w płaszczyźnie dachu, a 30 co w najnlżstym.
' \
Rys, 9.25. Rynna leżąca prty dachu krytym‘blachą*
Rynny., dachowe z tworzyw sztucznych. W wyniku długoletnich draSwied-czeó, przede wszystkim w NRE, zaczęto wykonywać rynny ż twardego PCfj formowane na gorąco z płyt, a także z folii.