METODYKA KSZTAŁTOWANIA SIŁY
Należyty (optymalny) rozwój siły ma bardzo ważne znaczenie zdrowotne, utylitarne i estetyczne, gdyż odpowiednio rozwinięta muskulatura zapewnia sprawność fizyczną, niezbędną w życiu codziennym, pracy zawodowej, w rekreacji ruchowej.
Siłę mięśniową zwiększa się najczęściej w efekcie zmiany wartości jednej składowej: masy lub przyśpieszenia. Wynika stąd, że istnieją dwie zasadnicze drogi rozwijania siły maksymalnej:
1) Fmax = mmax • a - metoda maksymalnych obciążeń (atletyczna),
2) Fmax = m • amax - metoda szybkościowo-siłowa.
Gimnastykę cechuje ta druga droga rozwijania siły metodą powtórzeniową poprzez wykorzystanie:
1) własnej masy ciała, np. unoszenie nóg lub tułowia w siadzie lub w leżeniu w celu wzmacniania mięśni tułowia: brzucha lub grzbietu,
2) masy ciała partnera, np. dźwigania, przenoszenia, przeciągania, mocowania itp.,
3) masy i funkcji przyboru, np. rzuty i inne ćwiczenia z piłkami lekarskimi, ćwiczenia z ciężarkami (hantlami), ekspandorami, impandorami (elastycznymi prętami z tworzywa), linkami na bloczkach, rolerami itp.,
4) funkcji przyrządów: drabinek, Im, ławeczek, kółek, poręczy, drążków stałych i przenośnych (zawieszonych na drabinkach), na których można rozwijać siłę zginaczy - w zwisach wolnych i mieszanych oraz siłę prostowników - w podporach wolnych i mieszanych.
Mnogość przyborów i przyrządów gimnastycznych oraz ich połączeń (np. ławeczek z drabinkami) stwarza nieograniczone wręcz możliwości rozwijania siły u dzieci i dorosłych obojga płci.
Oceny poziomu siły najczęściej dokonuje się na podstawie wielu różnorodnych testów, ukierunkowanych na pomiar siły statycznej lub dynamicznej określonych grup mięśniowych (partii ciała), takich jak: dynamometria (dynamo-metry dłoniowe, grzbietowe), ilość ugięć ramion w zwisie, ilość wyprostów w podporze, ilość siadów z leżenia (siła mięśni brzucha), czas zwisu o ramionach ugiętych, odległość rzutu piłką lekarską itp.
Oceny poziomu siły eksplozywnej - skoczności dokonuje się na ogół na podstawie pomiaru wyniku wyskoku dosiężnego (skok Sargenta), skoku w dal z miejsca, wieloskoków.