99 (75)

ZŁĄCZA TARCZOWE 99

Warunkiem otrzymania dobrego, tzn. próżnioszczelnego złącza jest również należyte przygotowanie pierścieni szklanych.

Powierzchnia szkła stykająca się z metalem musi przylegać równomiernie (rura szklana musi być ucięta pod kątem prostym), a poza tym musi być gładka i czysta. W przeciwnym przypadku na granicy metal--szkło powstanie duża ilość drobnych pęcherzyków, które jedynie w przypadku bardzo małych wymiarów i nie dużej ilości mogą nie być groźne dla próżnioszczelności złącza.

Dobre wyniki daje cięcie rury szklanej diamentem i krótkotrwałe nagrzanie w płomieniu. Otrzymana powierzchnia nie wymaga dodatkowego czyszczenia czy też polerowania.

Oprócz wyżej podanej metody stapiania istnieje druga nieco odmienna metoda umożliwiająca uzyskanie złącza mechanicznie mocniejszego i odporniejszego na działanie pary wodnej, zwłaszcza w warunkach tropikalnych.

Do tarczy miedzianej poprzednio odpowiednio utlenionej przytapia się po obu jej stronach cienkie obrączki szklane za pomocą płomienia wodorowego.

Do spojonych z tarczami obrączek przytapia się z kolei cylindry szklane, stosując i tym razem płomień wodorowy.

Po odprężeniu przeprowadza się czyszczenie złącza w sposób podany przy opisywaniu poprzedniej metody.

3.8. Wykaz literatury

J. Espe W. i Knoll M.\ Werkstolfkuade der Hochvakuumtechnik. Berlin 1936.

2.    Espe W.: Kovar, s 9, Praha 1953.

3.    Hull A. W., Burger E. E. i Naińas L.: Glass to Metal Seals II. J. Appl. Phys., 12, 698 h- 707, 1941.

4.    Kingston W. E.: Hygrade Sylvania‘s Low-Expansion Alloy for Glass-to-Metal Seals. Tech. Horizons, 3,1 -e 12. Allegheny Ludlum Steel Corp., Pittsburgh, Pa., 1942.

5.    Kohl W. H.: Materials Technology for Electron Tubes. New York 1951.

fi. Scott W. J.: M. I. E. E. Research Laboratory. British Thomson-Houston Co. Ltd.

7.    Stanworth J. E.: A Nickel-Chromium-Iron Alloy for Sealing to glass. J. Sci. Inst. 27, 282-h 284, 1950.

8.    Turbull J. C.: A High Conductivity Glass to Metal Seal RCA Revien Vol. XIII, nr 3, 1952.

7'