79 (118)

tmORSHIE

Wyrzutnia Typ 726-4 na niszczycielu projektu 0S2C.

Odpalenie pocisków z wyrzutni burtowych.

Odpalenie pocisku z samobieżnej wyrzutni na barce.

inne kołowe wyrzutnie rakiet niekierowanych, np. Typu 81,90B, przekształcając je w uniwersalne jednostki wsparcia. Na dodatek barki mogą dostarczyć wyrzutnie samobieżne na brzeg, gdzie będą mogły wspierać desant także w głębi lądu.

Ostatnia grupa chińskich okrętowych wyrzutni wieloprowadnicowych, oznaczonych Typ 726-4,

jest bodaj najbardziej tajemnicza. Ich kaliber nie jest znany, ale zamyka się zapewne w zakresie 122-r140 mm. Pojawiły się na kilku typach dużych okrętów, mają typową konfigurację - przypominają radzieckie wyrzutnie okrętowego systemu MS-227 Ogon kal. 122 mm, ich przeznaczenie nie jest jednak jasne. Otóż montuje się je na pokładach dużych fregat i niszczycieli, które zdecydowanie nie powinny zbliżać się do nieprzyjacielskiego wybrzeża na odległość umożliwiającą wsparcie desantu niewielkimi rakietami niekierowanymi. Także rozmieszczenie wyrzutni nie bardzo pasuje do takiej aplikacji. Otóż niszczyciele projektów 051C i 052C mają po dwie 18-prowadnicowe (3x6) wyrzutnie na śródokręciu, niszczyciele projektu 052B i fregaty projektu 054 po dwie takie same na pokładzie dziobowym, przed nadbudówką, ale skierowane na burty, a nie do przodu. Najnowsze fregaty proj. 054A mają po cztery wyrzutnie w konfiguracji 4x6 przed nadbudówką, które również ustawiono wzdłuż burt. Cztery trzy-rzędowe wyrzutnie ma na burtach także pierwszy duży chiński okręt desantowy projektu 071.

Konstrukcyjny odpowiednik nowej chińskiej wyrzutni - radziecka MS-227 Ogon.

Najprostsze wytłumaczenie ich przeznaczenia, to odpalanie rakiet zakłócających i celów pozornych, na podobieństwo amerykańskich RBOC czy radzieckich PK-16. Do tego celu wystarczą jednak pociski znacznie mniejszych rozmiarów i mniejsze wyrzutnie (odległość od okrętu, w jakiej detonują ładunki zakłócające jest bardzo mała, cele pozorne - nieznacznie większa). Na dodatek większość z wymienionych wyżej typów okrętów ma na swoich pokładach także takie właśnie dedykowane wyrzutnie, np. Typ 946 (PJ-46). Druga możliwość, to zastosowanie nowych wyrzutni do zwalczania płetwonurków i płytko zanurzonych okrętów podwodnych. Prawie identycznie wyglądają rosyjskie wyrzutnie systemu DP-62 Damba kal. 122 mm, strzelające pociskami PRS-60 o masie 75 kg na odległość do 5 km. Jedyne znane zdjęcie odpalenia rakiet z tajemniczych chińskich wyrzutni pokazuje, że ich kształt jest niemal identyczny z PRS-60.

Trzecia możliwość, to odpalanie z wyrzutni pocisków przeciwtorpedowych, na podobieństwo rosyjskiego Udam. W takim przypadku ustawienie wyrzutni wzdłuż burt jest zasadne, choć torpedy samonaprowadzające atakują zwykle od rufy. Jeśli miałyby to być samonaprowadzające pociski prze ciwtorpedowe, to ich kaliber wydaje się dość mały (iUdaw ma kaliber 300 mm), jak na rozmieszczenie głowicy naprowadzającej i układu kierowania, o podwodnym napędzie nie wspominając.

Niezależnie od przeznaczenia, zaskukająca wydaje się nieobecność elementów konstrukcyjnych, wskazujących na możliwość automatycznego lub zmechanizowanego przeładowania wyrzutni. Ręczne wykonanie tych czynności w warunkach bojowych jest problematyczne, co mogłoby wskazywać, że nie przewiduje się ich intensywnego użycia w czasie walki. ■

Fotografie w artykule: Internet, Tomasz Szult.

IW/2009