amat urz kr120

zabezpiecza antenę przed wyładowaniami atmosferycznymi. (Normalna antena GP wymaga dodatkowego zabezpieczenia odgromowego).

Konstrukcja anteny GP nie jest skomplikowana. Przy większej długości elementu czynnego umocowuje się go odciągami, przy czym naj

lepiej wykonać je z grubej żyłki stylonowej (o średnicy 2 mm). Odciągi takie nic wprowadzają strat promieniowania anteny i są niewrażliwe na korozję. Naciąg żyłek, ze względu na ich sprężystość, należy w pierwszym okresie po zainstalowaniu parokrotnie regulować. Jakość izolatora wspor-czego podstawy anteny, ze względu na niewielką jej oporność wejściowa w tym. miejscu, może być dowolna (np. może on być wykonany z okrągłego pręta winidurbwcgo).

12.14. Konstrukcje mechaniczne anten i masztów wsporczych

Konstrukcja wsporcza i elementy anteny narażone są na znaczne naprężenia pod wpływem wiatru. Nie bez znaczenia jest tu również oddziaływanie innych czynników atmosferycznych. Prawidłowe zaprojektowanie i wykonanie konstrukcji mechanicznej jest rzeczą ważną, bo decydującą o walorach eksploatacyjnych całej instalacji.

Podstawowym materiałem w konstrukcjach antenowych są różnego rodzaju przewody. Z przewodów tych wykonuje się czynne elementy anteny, reflektory, transformatory itp. Zazwyczaj stosuje się pełny przewód miedziany o średnicy 2-4-4 mm, goły łub w izolacji plastycznej, rzadziej natomiast linkę utworzoną z wielu cienkich żyłek miedzianych (licę), a to ze względu na jej mniejszą odporność przeciwkorozyjną. Do umocowania przewodów do izolatorów, odprowadzeń itp. stosuje się miedziany do-

brze wyżarzony drut wiązałkowy. W wyjątkowych przypadkach, przy bardzo długich przewodach antenowych, stosuje się linkę miedzianą z rdzeniem stalowym, który zwiększa jej wytrzymałość mechaniczną. Odprowadzenia, po umocowaniu mechanicznym, należy na stykach dokładnie zlutować. Miejsca zlutowane nie powinny być narażone na naprężenia mecha

niczne, gdyż są one podatne na rozerwanie. Szczególnie dotyczy to linki antenowej. Sposób przyłączenia linii zasilających jedno- i dwuprzewodowych przedstawiony jest na rys. 12-67 i rys. 12-68.

<*)

b)

A

Antena

p	_i i_ \ lutować		Lutować/		~*I^)pętlo
	v Doprowadzenie			Doprowadzenie/

Rys. 12-68. Szczegóły umocowania doprowadzeń anteny

Przewody antenowe podtrzymywane są przez odciągacze z impregnowanych sznurów konopnych. Mogą być użyte do tego celu także linki z tworzyw sztucznych, bardzo odporne na wpływy atmosferyczne, lecz jednocześnie dość rozciągliwe.

Dla anten zawieszonych między masztami wsporczymi ulegającymi znacznym odchyleniom od pionu (np. drzewa) zaleca się stosować specjalny naciąg utworzony z bloczka, ciężarka i klamry ułatwiającej w razie potrzeby opuszczenie całej anteny (rys. 12-69).

Jako izolatory antenowe stosuje się najczęściej związane w łańcuch porcelanowe izolatory siodełkowe (typu stosowanego w normalnych antenach odbiorczych), lub izolatory specjalne (typu przewidzianego dla

237