adm6

Tkanina wełniana z nicią jedwabną, 7-8 nici osnowy na 1 cm; wymiary: 345 x 395 cm Inwentarz nr T 15620 Pochodzenie: z Muzeum Stieglitza Literatura: Verchovskaja, Birjukova, 1956, s. 11; Butler, 1956, s. 92-103, ryc. 1-4; Birjukova, 1963, s. 20-23

Wystawy: Paryż 1973-1974; Nowy Jork 1974

Tematyka arrasu zaczerpnięta z Metamorfoz Owidiusza przedstawia ślub Mestry. Na pierwszym planie uroczysty orszak młodej pary: Mestry i Autolykosa, syna Merkurego, w otoczeniu licznej świty. W głębi, w lewej części tkaniny, Mestra klęczy przed Neptunem, wyobrażonym pod postacią brodatego starca, dziękując mu za dar przeobrażania się. W prawej części przyozdobiona wzorzystymi tkaninami trybuna, na której znajdują się honorowi goście - bogowie rzymskiego Panteonu: Wenus, Merkury i Neptun, niegdyś kochanek Mestry. Nad trybuną łaciński napis. „IN DIE DEDICATIONIS DI(VI)NE NEPTUNUS MESTRAM RECIPUIT DEEINDE EAM DEFLORUIT". Bordiurę wypełniają pędy dzikiej róży oraz margerytki umieszczone na błękitnym tle.

92 a

Pierwotna liczba tapiserii wchodzących w skład cyklu nie została dotychczas ustalona. Obecnie znane są dwie: „Erysichton oddaje Mestrę w niewolę" i „Zaślubiny Mestry". Istnieją także dwie repliki obu tapiserii; jedna z nich znajduje się w Musees Royaux d'Art et d'Histoire w Brukseli, druga w hiszpańskim klasztorze w Leridzie. Autor kartonów nieznany, aczkolwiek tapiserie z cyklu „Historia Mestry" w schemacie kompozycyjnym i traktowaniu postaci wykazują bliskie analogie z grupą tkanin związanych stylistycznie z tapiserią „Legenda o hrabim Archibal-dzie". Co do tej ostatniej istnieje udokumentowane poświadczenie, że autorem szkicu byl malarz Jan van Romę, a wykonawcą kartonu Mistrz Filip, co pozwala przypisać obu artystom autorstwo kartonów do cyklu „Historia Mestry". Wszystkie znane przykłady z tej serii pochodzą sprzed roku 1528, jako że nie posiadają jeszcze miejskiego znaku Brukseli. Tapiseria z Ermitażu wydaje się być uproszczoną wersją „Zaślubin Mestry" znajdujących się w zbiorach Musees Royaux d'Art et d'Histoire w Brukseli oraz klasztoru w Leridzie.

136