w wiązkach, w których zewnętrzne liście kwalifikują się do wyższych klas. Zgodnie z przepisami taryfy wykupu liści i nasion tytoniu krajowego wiązki takie powinny być zaliczane do tej klasy, do której należą znajdujące się w wiązce liście gorszej jakości.
Jednolitość liści w wiązkach pod względem zabar-wienia dotyczy nic tylko zasadniczych kolorów, lecz również ich odcieni. Za należycie posortowane nie mogą być uznane wiązki, w których są pomieszane liście o różnym zabarwieniu, choć nawet kwalifikują się do tej samej klasy, jak np. liście cytrynowożółte i pomarań-czowożółte w klasie I albo brunatnożółte i zielonawożół-te v/ klasie II tytoni papierosowych jasnych. Obowiązek sortowania liści według zabarwienia dotyczy również innych grup tytoniu.
O zakwalifikowaniu liści tytoni papierosowych jasnych do klasy I i II decyduje nie tylko ich zabarwienie, lecz również trcściwość. X.iście treściwe odznaczają się żywym i intensywnym zabarwieniem, natomiast liście mało treściwe mają odcień blady i anemiczny. Liście treściwe są elastyczne, tzn. przy normalnej wilgotności po zgnieceniu łatwo się rozprostowują. W dotyku są aksamitne i tłuste. Liście mało treściwe są szorstkie, nieelastyczne, kruche i lekkie. Małą treśeiwością odznaczają się liście dolne, a zwłaszcza spodaki.
Posortowane liście powinny być powiązane w wiązki tej samej odmiany i klasy. Obowiązujące przepisy dotyczące formowania wiązek liści są następujące:
— w wiązkach powinny znajdować się liście o zbliżonej wielkości i zabarwieniu;
— liście powinny być ułożone równo, aby nasady ich pokrywały się;
— grubość nasady wiązek tytoni papierosowych jasnych powinna wynosić 4 cm, a pozostałych tytoni 5 cm.
Nieprzestrzeganie tych wymagań utrudnia prawidłową pracę urządzeń podczas przerobu i fermentacji tytoniu. W razie dostarczenia do wykupu wiązek nie odpowiadających tym przepisom potrąca się po 2 zł z ceny taryfowej każdego kilograma.
Posortowany tytoń powinien być powiązany w wiązki na krótko przed odstawą. Liście zbyt wcześnie powiązane mogą ulec spleśnieniu wskutek braku dostępu powietrza.
Tytoń powinien być dostarczony do stacji wykupu w belikach. Sporządzenie belika przedstawia się następująco:
Na jeden belik potrzeba 6 mocnych listew, tzw. leszczy, długości około 1 m. Na podłodze kładzie się 3 leszcze równolegle do siebie, a na nich kładzie się płachetkę lub gruby papier. Następnie wzdłuż dłuższych boków układa się wiązki liści ogonkami na zewnątrz. Na bokach krótszych (przy końcach leszczy) układa się wiązki złożone wzdłuż nerwu głównego. Gdy warstwa wiązek dojdzie do pożądanej wysokości (np. 40—50 cm), zabezpiecza się jej górną powierzchnię również płachetką lub papierem, po czym nakłada się 3 pozostałe leszcze w takim samym układzie jak leszcze dolne. Warstwę wiązek ugniata się i związuje sznurem 7p. końce dolnych i górnych leszczy. Przy sporządzaniu belików
Bibliotoka.cyfroM
69