B C str 6 7 (3)

Jednym z podstawowych zadań producentów tytoniu jest dostarczenie przemysłowi surowca dobrej jakości, co umożliwia zmniejszenie importu surowców zagranicznych. Rozwój produkcji tytoniu stanowi źródło zwiększenia dochodowości gospodarstw rolnych i zatrudnienia nadwyżek siły roboczej zwłaszcza w mniejszych gospodarstwach w rejonach uprawy tej rośliny.

Realizacja programu poprawy jakości wyrobów tytoniowych uzależniona jest przede wszystkim od uzyskania wymaganych wyników w uprawie tytoniu odnośnie właściwości technologicznych oraz od starannego przygotowania przez plantatorów surowca do odstawy. Duże znaczenie ma problem jednolitości partii surowca poszczególnych odmian (warunek uzyskania wymaganego standardu jakościowego wyrobów tytoniowych).

Zgodnie z dekretem z dnia 24 czerwca 1963 r. o uprawie tytoniu i wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 34, poz. 144) tytoń może być uprawiany tylko na podstawie umowy zawartej z przemysłem tytoniowym

0    wyprodukowanie i dostawę tytoniu.

Kontraktacja prowadzona jest wyłącznie w powiatach

1    miejscowościach objętych rejonizacją uprawy tytoniu, przy czym na terenach stanowiących rozwojową lub ustabilizowaną bazę produkcji tej rośliny zasadniczą formą kontraktacji jest zawieranie umów wieloletnich. Akcja ta ma na celu ściślejsze współdziałanie przemysłu tytoniowego z doborową kadrą plantatorów, którzy mają odpowiednie warunki i kwalifikacje do produkcji

biegów agrotechnicznych za pomocą dostępnych plantatorom narzędzi.

L

surowca dobrej jakości. Zawarcie umów wieloletnich stanowi dla plantatorów gwarancję, że będą mogli uprawiać tytoń w latach przyszłych, co umożliwia zamortyzowanie inwestycji koniecznych przy produkcji tej rośliny.

Umowy z rolnikami są zawierane przez zakłady przemysłu tytoniowego i wytwórnie tytoniu przemysłowego, które w terenie są reprezentowane przez inspektorów uprawy tytoniu. Inspektorzy ci zawierają umowy kontraktacyjne z rolnikami oraz udzielają plantatorom pomocy instruktażowej w zakresie organizacji uprawy tytoniu na terenie przydzielonych im rejonów.

Umowa kontraktacji tytoniu nakłada zarówno na przemysł jak i na plantatora obowiązki, określone zarządzeniem Ministra Przemysłu Spożywczego o Skupu z dnia 5 września 1963 r. w sprawie wzoru umowy o wyprodukowanie i dostawę tytoniu oraz zasad i trybu oszacowania tytoniu odstępowanego przez plantatorów (Mon. Pol. Nr 68, poz. 343). Zgodnie z tym aktem prawnym plantatorzy są obowiązani do przestrzegania za-_#, leceń agrotechnicznych wydawanych przez przemysł tytoniowy. Niedopełnienie tego jest równoznaczne z niedotrzymaniem warunków umowy.

Wśród uprawianych w Polsce odmian tytoniu rozróżnia się następujące zasadnicze grupy, a mianowicie: tytonie papierosowe jasne, tytonie papierosowe ciemne (odmiany typu Mocny Skroniowski i Puławski oraz Kentucky), machorkę i tytonie cygarowe. Oprócz wymienionych grup użytkowych tytoniu wprowadza się obecnie do uprawy przemysłowej tytoń typu Burley, su-

' 7