BadaniaMarketKaczmarczyk38

Prawo jednostki do tajemnicy osobistej. Każdy ma prawo do dzielenia się z innymi osobami swoimi myślami, odczuciami i opiniami o faktach dotyczących swojego życia osobistego bez obawy, że wszystko to zostanie podane do publicznej wiadomości bez jego zgody. Dane tablicy 6.3 wskazują, że około jednej czwartej respondentów amerykańskich ma obawy, że badania ingerują w ich życie prywatne. Ponieważ badania marketingowe nie mogą naruszać prawa do tajemnicy osobistej, każdy badacz musi uzyskać nie wymuszoną lub wymuszoną zgodę respondenta na udział w badaniu. Zgoda nie wymuszona ifree consent) oznacza, że respondent zgadza się dobrowolnie udzielić odpowiedzi, wziąć udział w eksperymencie lub być obserwowanym bez żadnej rzeczywistej lub wyimaginowanej presji.

Projektuje się jednak takie badania, w ramach których zgodę respondenta uzyskuje się pod pewną presją (informed consent). W tym przypadku wystarczy poinformować respondenta o potrzebie i sposobie przeprowadzenia pomiaru z jego udziałem. Część kodeksów badań marketingowych i badań opinii publicznej wyraźnie podkreśla prawo respondentów do wycofania się z badania w każdym momencie. Zgodnie z zawartymi w nich normami nie wolno też używać żadnych technik i sposobów mających na celu zmuszanie lub sugerowanie, że udział w pomiarze jest obowiązkowy. Istnieją jednak takie metody zbierania danych (metody projekcyjne, wywiady grupowe, metody odpowiedzi losowanych), kiedy respondenci nie są i nie mogą być świadomi celu pomiaru, w przeciwnym razie osiągnięcie celu badania byłoby wątpliwe.

W kontekście problemu wymuszonej zgody respondenta prawo do zachowania tajemnicy jest przeciwstawiane prawu do poszukiwania obiektywnej prawdy, które również zyskuje akceptację społeczną. Rezultaty rzetelnie przeprowadzonych badań (kwestionowanych ze względów etycznych) często okazują się bardzo użyteczne ze społecznego punktu widzenia, przyczyniając się np. do wytworzenia lepszych, dostosowanych do potrzeb respondenta produktu lub usługi, efektywniejszej dystrybucji, skuteczniejszej reklamy oraz ustalenia właściwej ceny. Dwa przeciwstawne prawa (prawo do zachowania tajemnicy i prawo do poszukiwania obiektywnej prawdy) wymagają dążenia do kompromisów w badaniach marketingowych.

Takie kompromisowe podejście do badań relatywizuje kwestię zgody respondenta, wymaga natomiast przestrzegania zasad anonimowości i poufności. Pomiar anonimowy oznacza, że identyfikacja respondenta nie jest możliwa i nigdy nie jest przeprowadzana. Poufność danych oznacza, że wyniki pomiarów cech osobistych respondentów są znane jedynie nielicznej grupie badaczy, a rozpowszechnianie danych bez zgody respondentów jest zabronione.

Ochrona respondentów przed nadużyciami ze strony badaczy. Nadużycia te polegają przykładowo na: prowadzeniu zbyt długich wywiadów, prowadzeniu zbyt częstych pomiarów z tym samym respondentem, niewłaściwym zachowaniu się lub nawet wyglądzie osoby prowadzącej pomiar bezpośredni. W związku z tym amerykańskie Biuro Zarządzania i Budżetu opublikowało w 1976 roku ogólny przepis

338