W tej metodzie określenie temperatury sprowadza się do pomiaru dość małych prądów początkowych (rzędu 10~5 -4- 10_8A). Pomiar tak małych prądów nastręcza duże trudności, które dodatkowo wzrastają ze względu na towarzyszące prądowi elektronowemu prądy jonowe, prądy upływu niedoskonałej izolacji mię-dzyelektrodowej itd., które są często tego samego rzędu co i mierzony prąd.
Pomiar tak małych prądów może odbywać się za pomocą mi-kroamperomierzy lub galwanometrów lusterkowych. Jednak gal-wanometry lusterkowe są trudne w ustawieniu i niewygodne przy odczytywaniu wskazań ze względu na małe stłumienie przyrządu. Do pomiarów tak małych prądów można stosować wzmacniacze prądu stałego, lecz stosowanie ich rzadko daje dobre wyniki z powodu niedostatecznie stabilnej pracy. Przy pomiarze tak małych prądów konieczne jest przewidzieć dokładne regulowanie żarzenia, stabilizację napięcia żarzenia, dokładny pomiar napięcia żarzenia i doprowadzonego napięcia hamującego.
Jeśli zastosujemy się do wskazanych wyżej ograniczeń i użyjemy dokładnych przyrządów, to metoda prądów początkowych przy pomiarze temperatury katod podgrzewanych w diodach cylindrycznych da wyniki zbieżne z pomiarami temperatury metodą pirometru [10].
Określenie temperatury katod tlenkowych o żarzeniu bezpośrednim według wzoru (5.6) może dać błąd sięgający 30% z powodu zniekształceń pola, które wynikają z nierównomierności potencjału katody.
Temperatura katody może być również określona drogą jednoczesnego pomiaru prądu początkowego i oporności wewnętrznej diody. Równanie prądów początkowych można wyrazić za pomocą oporności wewnętrznej lampy oa:
(5.7)
(5.8)
1 KTk
Oa = - = —--
81 ei
lub KT„
‘J»'ł = —>
65
5 Badanie lamp elektronowych