Odruchy rogówkowy i spojówkowy
Badanie korzonka czuciowego sprowadza się do dokładnego badania zachowania się odruchu spojówkowego i rogówkowego oraz do badania czucia powierzchniowego, a więc dotyku, bólu i ciepła, osobno w zakresie każdej / 3 gałązek. Odruch rogówkowy i spojówkowy badamy w ten sposób, iż dotykamy lekko kolejno najpierw rogówki, a polem spojówki cieniutkim pasemkiem waty, polecając badanemu patrzeć w doi oraz w kierunku przeciwnym od badającego. Jeśli odruch) te są prawidłowe, wówczas następuje przy dotyku rogówki lub spojówki natychmiastowe przymknięcie powiek. Brak tego świadczy o upośledzeniu lub zniesieniu odruchu rogówkowego, względnie spojówkowego. Odruch rogówkowe jest bardziej czuły aniżeli spojówkowy i brak jego zawsze świadczy o stanie patologicznym. Nie można tego powiedzieć o odruchu spojówkowym, który u histeryków często bywa zniesiony lub znacznie osłabiony, co zdarza się niekiedy również u mniej wrażliwych osób zdrowych. W razie całkowitego porażenia obwodowego n. twarzowego odruch rogówkową nie może się ujawnić w postaci przymykania powiek; widać wtedy jednakże zwrot gałki ocznej ku górze (objaw Bella).
Punkty
Valleixa
Badamy również wrażliwość tzw. punktów uciskowych Yalleixa, które są szczególnie bolesne w nerwobólu nerwu trójdzielnego; są to miejsca wyjścia poszczególnych gałązek tego nerwu na powierzchnię kości twarzy, a mianowicie, dla I gałęzi: punkt nadoczodołowy w miejscu otworu nad-oczodotowego; punkt nosowy przyśrodkowo od kąta wewnętrznego oka, punkt powiekową bocznic od górnej powieki; dla II gałęzi: punkt podoczodołowy w miejscu otworu podoczodołowcgo, punkt licowy na kości jarzmowej w miejscu otworu jarzmowo-twarzowego, punkty zębowe na dziąśle górnej szczęki; dla 111 gałęzi punkt bródkowy — w miejscu otworu bródkowego na żuchwie; punkt uszno-skroniowy — przed małżowiną uszną na kości jarzmowej, punkty zębowe -— na dziąśle żuchwą.
Praktycznie ograniczamy się zazwyczaj do badania punktów: nadpezo-dolowego, podoozodołowego, licowego, bródkowego. Niekiedy w razie istnienia nerwobólu n. trójdzielnego ucisk na jeden z wymienionych punktów może wywołać napad rwy; dlatego Anglicy nazywają te punkt) „cynglem’' (trigger-zone.s), ucisk na nie bowiem wyzwala ból na podobieństwo wystrzału, spowodowanego pociągnięciem za cyngiel.
W zależności od tego, czy zachodzi uszkodzenie zwoju półksiężyców a-tego, lub wszystkich 3 gałęzi czuciowych n. V, czy też tylko pojedynczych gałęzi, stwierdzamy zaburzenia czucia o różnym obszarze. Linia odgraniczająca cały obszar unerwienia czuciowego n. V na skórze czaszki i twarzy od zakreśli unerwienia przez nerwy potyliczny większy i mniejszy , n. occi-pitalis major < t minor :, uszny duży (n. auricularis magnu.i, oraz skórny szvjnv n. rulnneus roili 1 stanowi tzw. linię ,.ciemicniowo-uszno-bród-kową”. Linia ta biegnie od szczytu czaszki do brzegu żuchwą oraz do bródki poprzez prz\ środkową część małżowin) usznej, omijając kąt żuchwową.
94