Za pomocą dzielnika można otrzymać również i napięcia ujemne. W tym celu zerowy punkt układu należy dołączyć nie do ujemnego końca dzielnika, ale do punktu, który się znajduje w pewnej od niego odległości, zależnej od wysokości wymaganego napięcia.
Podstawową wadą tego rodzaju zasilania jest jego niska eko-nomiczność (współczynnik sprawności 2 5%). Tłumaczy się to
tym, że aby uniknąć zniekształceń wymaganego podziału napięć przy przepływie przez dzielnik prądów lampy, stosunek między prądami obwodów lampy i prądami obwodów dzielnika należy zachować możliwie duży.
Do regulowania napięcia stosuje się oporniki suwakowe, potencjometry i autotransformatory. Podkreślić należy, że przy wyborze sposobu regulowania napięcia należy brać pod uwagę następujące zasadnicze wymagania: 1) urządzenia regulujące powinny pobierać możliwie małą moc, 2) regulacja napięcia powinna być płynna, 3) konstrukcja urządzenia regulującego powinna zapewnić prawidłowość jego eksploatacji.
15.3. WYBÓR MIERNIKÓW DLA PRZEMYSŁOWYCH URZĄDZEŃ POMIAROWYCH
Do pomiaru wielkości elektrycznych w urządzeniach do badania lamp elektronowych stosuje się zazwyczaj mierniki bądź to magnetoelektryczne — do pomiarów stałych napięć i prądów, bądź też elektromagnetyczne — do pomiarów prądów i napięć zmiennych. Podstawowymi wymaganiami stawianymi miernikom elektrycznym są:
1) przyrządy pomiarowe pracujące w położeniu pionowym powinny zachować dokładność przewidzianą w odpowiednich normach i określoną następującymi klasami dokładności: a) przyrządy prądu stałego, ustalające warunki pracy danej lampy i mierzące składowe stałe prądu i napięcia: dla lamp odbiorczych — nie mniej niż 1; dla lamp mocy — nie mniej niż 1,5;
209
•li Badanie lamp elektronowych