Berger (1)

051VWUW^

ca-

SpA ■Snt, bo

W

iM^OJX6lxfl(X

Nomos i kosmos są do siebie przystające. W społeczeństwach archaicznych nomos jawi się jako mikrokosmiczne odbicie , zaś świat ludzi, jako wyrażający znaczenia tkwiące w uniwersum jako takim.

Religia jest ludzkim przedsięwzięciem, które ustanawia sięty kosmos. Profanum można zdefiniować jako brak świętego statusu . Wszystkie zjawiska, które nie wystają jako święte są świeckie-świętość zapewnia nadzwyczajny charakter nawet zwyczajnym, „czynnościom. Charakter ten jet zwykle potwierdzony przez bogactwo rytuałów⁷.

Na głębszym poziomie świętość .posiada inną przeciwstawną kategorię - chaos. Święty kosmos wwłania sie z chaosu.i trwa przed nim jako swoim strasznym przeciwieństwem.

ReHgion-uważać    ĄjJxtOUA(X-2. Religia i podtrzymanie świata

rzezjegitymizaęję rozumie się społecznie zobiektywizowana wiedzę, służącą wyj aśniemu i usprawiedliwieniu porządku społecznego. Legitymizacja stanowi odpowiedź na wszelkie pytania o rację istnierumukładów instytucjonalnych.

Legitymizacje nalęża do dziedziny społecznych ohiektywizacii. a więc tego co uchodzi za „wiedzę” w danej zbiorowości. To oznacz,że mają status obiektywności zgoła odmmiermy od zwykłych jednostkowych refleksji dotyczących przyczyn i skutków społecznych zdarzeń Legitymizacje mogą mieć zarówno charakter-poznawczy. jak i normatywny.

Slomós społeczeństwa legitymizuje sie przez fakt, że po prostu jest__J

Społecznie stworzony świat legitymizuje się na podstawie swojej obiektywnej faktyczności. Jednakże dodatkowa legitymizacje są niezmiennie konieczne w każdym społeczeństwie.

Aby nomos~społeczeństwa można byłoprzekazać z pkolenia na pokolenie, tak by nowemu pokoleniu także przyszło zamieszkać w tym samym świecie społecznym , muszą znaleźć się odpowiedzi na pytania które zrodzą się w umysłach nowego pokolenia. Dorośli także musza przypomniać sobie te odpowiedzj^Legitymiźujące formy musi się więtj^rOwtan oczywisty sposób takie powtarzanie będzie szczególnie w tych przypadkach zbiorowego czy jednostkowego kryzysu kiedy niebezpieczeństwo zapominania jest szczególnie ostre. Legitymizacje odpowiadają na pytania dlaczego nie można tolerować sprzeciwu, jak i usprawiedliwianiu środków jakimi posłużono sję do jego stłumienia.

Legityniiza4^£-^a^^^t?P^uj^{a n}a różnych poziomach - poziom sjimoNegitymizi^ąceij^ faktyczności i poziom wtórnych legitymizacji., które okazują się konieczne ze względu na sprzeciwy wobec faktyczności. Dalej można rozróżnić poziomy drugiego z wymieniony typów legitymizacji. Na poziomię^rTe5teoretycznym3tąiń.iiia_sie proste twierdzenia\.DQ_ tak> się rzeczy mają”. Dalej ^ocźątkowe studium teoretyczneTnŁ którym legitymizacja przybiera formę przysłów, zasad moralnychjtradycyjnej mądrości. Ten typ można przekazywać w fomiie mitów, legend i bajek. Dalej wyraźnierp5retyćźne formy legitymizacji, (które wyjaśniają wyjaśniają określone obszary porządku społecznego i usprawiedliwiają je za pomocą odpowiedniej porcji wiedzy. W końcu wyraźnie teoretyczne legitymizacje, które jegitymizuia nomos społeczny In toto .

Jest obiektywny i subiektywny aspekt leg. - obiektywnie istniejąako obowiązujące i dostępne definicje rzeczywistości. Ale by podtrzymywać porządek rzeczywistości muszą być intemalizowane.

(fękmlwszystkich form leg jestpodtrzymanie rzeczywistości’ zarówno na obiTktywa>miąk R, ^sikrnktywmy^^

m/>/m żayi Kyyiwaęp    ~    ć /p<t

AŹrz S b-J P-.