bis 6

Dodatkowo przepisy wymagają, by na statkach z klasą lodową L4 wartości wskaźników wytrzymałości przekrojów: tylnicy, wspornika steru i stopy tylnicy były większe o 75% od odpowiednich wskaźników wymaganych przepisami w odniesieniu do statków bez wzmocnień lodowych.

Rys. 138. Burta statku ze wzmocnieniami lodowymi L4. Poprzeczny układ wiązań burty; 1) wręg, 2) międzywręg, 3) wstawkowy wzdłużnik lodowy

15.3. Wzmocnienia lodowe L3, L2, LI, L1A

Postanowienia przepisów budowy statków dotyczące jednostek z wyższymi niż L4 klasami wzmocnień lodowych dotyczą wzmocnienia konstrukcji kadłuba poprzez:

•    pogrubienie poszycia burtowego w rejonie pasa lodowego o zasięgu pionowym określonym w przepisach dla każdej z tych klas;

•    wzmocnienia (powiększenia wskaźników wytrzymałości przekrojów) wręgów i zastosowanie międzywręgów na statkach z poprzecznym układem wiązań burt oraz burtowych wręgów wzdłużnych na statkach ze wzdłużnym układem wiązań burt, przy czym pionowy zasięg tych wzmocnień podają przepisy;

•    stosowanie wzdłużników burtowych w określonych przepisami odstępach i o określonych wskaźnikach wytrzymałości przekrojów;

•    wzmocnienie wręgów ramowych przy wzdłużnym układzie wiązań burt;

•    wzmocnienia konstrukcji dziobnicy oraz wykonanie jej z materiału o odpowiedniej wytrzymałości;

•    wzmocnienia konstrukcji rufowej części kadłuba.

Na potrzeby określania wzmocnień lodowych pas lodowy poszycia dzieli się na:

•    rejon dziobowy - od dziobu do linii leżącej o 4% długości statku w stronę rufy, mierząc od dziobowej linii obrysu płaskiej części burty;

•    rejon środkowy - od linii kończącej rejon dziobowy do linii leżącej o 4% długości statku w stronę rufy od rufowej linii obrysu płaskiej części burty;

•    rejon rufowy - obejmujący pozostałą część kadłuba.

Położenie zasięgów pionowych pasa lodowego, wzmocnień poszycia oraz rejonów tego pasa przedstawione jest na rysunku 139, a wymiary pionowych i poziomych zasięgów pasa oraz jego rejonów w zależności od klas wzmocnień podane są w tabeli 8. Natomiast w tabeli 9 przedstawiono minimalne pionowe zasięgi (powyżej letniej linii ładunkowej i poniżej wodnicy balastowej) wzmocnień wręgów.

Rejon

\pQSQ

r

rufowy

lodowego

\

Rejon Środkowy .a lodowego

Gćrny rejon dziobowy

pasa lodowego ll((etma linia -tadunk.)

fpp \	c |	ipj			V Q|_^^aSa looowe9° Dolny rejon dziobowy
		/Obrys	ptaskiej\		\ pasa lodowego dla L3A \ Punkt przejścio dziobmy w stępkę
		CZĘŚCI	burty		5 odstepdw wręgowych

8L (wodnca bo (a słowo)

Rys. 139. Położenie rejonów pasa lodowego dla wzmocnień LI A, LI, L2, L3 (11 j

189