Tablica 11.11
Moduły osiowe i wskaźniki średnicowe dla przekładni ślimakowych walcowych (wyjątek z PN-93/M-88527)
Moduł mx (mm) |
Wskaźnik średnicowy 9 |
Zezwala się stosować | ||||
szereg 1 |
szereg 2 |
mx mm |
9 | |||
1,0 |
3,15 |
10,0 |
8,0 |
7,1 |
1,5 |
7,0 |
1,25 |
4,0 |
12,5 |
10,0 |
9,0 |
3,0 |
7,5 |
1,6 |
5,0 |
16,0 |
12,5 |
11,2 |
3,5 |
11,0 |
2,0 |
6,3 |
20,0 |
16,0 |
14,0 |
6,0 |
12,0 |
2,5 |
8,0 |
25,0 |
20,0 |
18,0 |
7,0 |
22,0 |
25,0 |
22,4 |
12,0 |
Uwagi: 1) w normie ujęto również wartości modułów mx w zakresie 0,1-4-0,8;
2) wartości wskaźnika średnicowego q z szeregu 2 oraz q = 25,0 są niezalecane,
3) norma nie dotyczy przekładni ślimakowych do podzielnic i przekładni ślimakowych specjalnych,
4) norma zezwala na stosowanie mx i q o wartościach podanych w ostatniej kolumnie.
Normalizacja wskaźnika średnicowego umożliwia zmniejszenie liczby frezów ślimakowych potrzebnych do frezowania ślimacznic. W doborze wskaźnika średnicowego należy kierować się jednocześnie wymaganą sztywnością ślimaka oraz sprawnością przekładni. Większy wskaźnik średnicowy umożliwia polepszenie warunków pracy przekładni dzięki większej sztywności ślimaka, ale ze względu na mniejszy kąt wzniosu linii zwoju ślimaka y powoduje pogorszenie sprawności i odwrotnie — im mniejszy wskaźnik średnicowy q, tym mniejsza sztywność ślimaka, ale lepsza sprawność przekładni.
Na podstawie modułu osiowego mx i wskaźnika średnicowego q oblicza się pozostałe wymiary ślimaka walcowego z następujących wzorów:
Kąt wzniosu linii zwoju ślimaka
tgy
Pz
p-Z\ n-mx-z1 Zy
n- dy n- dy n- mx- q
(11.104)
gdzie:
pz — skok zwoju,
p — podziałka osiowa ślimaka (dla zy = 1 podziałka osiowa jest równa skokowi zwoju),
zy — liczba zębów (zwojów) ślimaka,
(11.105)
(11.106)
(11.107)
skok zwoju Pz=p-zi = K-mx-zi podziałka osiowa p = n • mx
wysokość głowy zęba (zwoju) ha i = mx
310