Ważne jest rozważenie, czy bazą prestiżu stają się normy antyszkol-nc, czy też te akceptowane przez nauczycieli. Badania z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wskazują, że prestiżu i wpływu na kolegów raczej nic zdobywało się za nastawienie antyszkolnc. W znakomitej większości przypadków prestiż byl uzyskiwany przez osoby, które również w jakiś sposób byty doceniane przez nauczycieli. Nie istniała istotna rozbieżność między źródłami prestiżu uznawanego przez uczniów a prestiżem widzianym przez nauczycieli.
Nie wiadomo, jak jest obecnie. Rozchwianie dyscypliny społecznej, atak dealerów narkotyków na szkoły, brak perspektyw - to wszystko mogło doprowadzić do pogorszenia sytuacji. Z drugiej strony w ostatnim 10-leciu umocniło się przeświadczenie, że tylko dobre wykształcenie umożliwi start w przyszłość.
Inna rzecz, że zarówno dawniej, jak i teraz, nauczyciel często nic po prostu nie wie o czynnikach budujących prestiż, tak jak nie wie o tym. jakiego rodzaju problemy są dla młodych ludzi ważne w ich wzajemnych kontaktach. W tej sytuacji nauczyciel niekiedy podejrzewa, iż prestiż ucznia jest budowany na bazie wrogości do szkoły. W rzeczywistości jest on tworzony ze składników, które mu nie są znane lub są znane ale psychicznie obce, np. pewne rodzaje muzyki młodzieżowej.
Jesteś wychowawcą bardzo niezdyscyplinowanej klasy, na którą skarżą się wszyscy nauczyciele. Jakie czynniki musisz wziąć.pod uwagę starając się opracować swoją strategię postępowania z uczniami?
Jak oceniasz teraz swoje ówczesne możliwości wywierania wpływu na kolegów i koleżanki w czasach, gdy byłeś uczniem szkoły średniej?
Odpowiedz na poniższe pytania i wykonaj zasugerowane w nich ćwiczenia.
Rozdział 4. Wybrane właściwości psychiczne uczniów
1. Istnieją potoczne opinie nauczycieli na temat tego, że dzieci w pewnym wieku sprawiają więcej kłopotów niż inne. Jaka jest. Twoim zdaniem, opinia nauczycieli na ten temat dotycząca starszych klas szkoły podstawowej, jaka dotycząca gimnazjum, a jaka dotycząca liceum? Spróbuj uzasadnić te opinie.
2. Pomyśl o uczniu, który sprawia w klasie nauczycielom najwięcej kłopotu. Zastanów się, co powoduje, że zachowuje się on właśnie tak? Wymień dwie pozytywne właściwości tego ucznia.
3. Pomyśl o jakimś uczniu, który jest przez nauczycieli traktowany jako nadmiernie ruchliwy - co można zrobić, by ułatwić mu życie w klasie i spowodować, by innym było z nim dobrze?
4. Zastanów się, czy pewne dzieci, które są chwalone za grzeczne zachowanie, nie są w istocie zahamowane w sferze ruchowej lub emo-cjonalno-uczuciowej.
5. Pomyśl o dwojgu dzieciach, do których czujesz wyraźną sympatię -postaraj się zanalizować, co w nich lubisz i dlaczego?
Chlopkiewicz M., Osobowość dzieci i młodzieży - rozwój i patologia.
Wyd. 2. WSiP, Warszawa 1987.
Hurlock E.. Rozwój dziecku. PWN, Warszawa 1985.
Hurlock E„ Rozwój młodzieży. PWN, Warszawa 1965.
Kohnstamm R„ Praktyczna psychologia dziecka. WSiP, Warszawa 1989. Nartowska H., Opóźnieniu idysitarmonierozwoju. WSiP, Warszawa 1980. Obuchowska l„ Drogi dorastania. WSiP, Warszawa 1996.
1. Pomyśl o kimś, kto ma dobrą pamięć i o kimś, kto ma zlą. Czy są inne właściwości występujące razem z dobrą i razem ze zlą pamięcią?
2. Pomyśl o przedmiocie, który Cię szczególnie interesuje - jakiego rodzaju uczenie się jest najbardziej funkcjonalne wobec zadań tego przedmiotu?
3. Spróbuj wymienić kilka osób. charakteryzujących się różnymi strategiami uczenia się. Jak strategie uczenia się wpływają na ich zachowanie w klasie i na osiągnięcia?
4. Jak opisałbyś swój styl poznawczy. Weź pod uwagę:
- styl myślenia,
- styl generalizowania zjawisk,
- styl ujmowania zagadnień,
- styl interpretowania nowych informacji,
- styl związany z zależnością od pola.
5. Używając tych samych kategorii, opisz znanego Ci dobrego ucznia.
6. Używając tych samych kategorii, opisz ucznia, który ma kłopoty w szkole.