CCF20090617010

O tym. jak wyglądają wzajemne relacje w grupie, można częściowo przekonać się po obejrzeniu nagranego w 2003 roku reality show The Jim Rosę Twisted Tour. przedstawiającego zespół podczas trasy po Ameryce. Tutaj ciągłe konflikty pojawiają się nie na linii lider-pod-opieczni, a między całym zespołem i Cappym - grubym mistrzem jo-jo. Cyrkowcy jeżdżąc po kraju odwiedzają różne dziwaczne miejsca pokroju muzeum burleski, prowadzone przez osiemdziesięcioletnią byłą striptizerkę, czy miniaturową kopię Zakazanego Miasta (pytanie tylko, czy czynią to z własnej woli. czy też narzucają im to realizatorzy programu). Członkowie cyrku prywatnie sprawiają wrażenie całkiem normalnych ludzi, których od reszty odróżnia tylko wykonywany fach i ekscentryczne zainteresowania. Rosę pokazany jest jako człowiek interesu, a wraz z Bebe jawią się jako wzorcowe małżeństwo. Tylko Lifto ze swym nietypowym wyglądem sprawia wrażenie prawdziwego freaka. W programie widać też. że cyrk Rosea w dalszym ciągu działa na małą skalę - wszyscy podróżują jednym autobusem, wykonawcy sami muszą robić to. za co zwykle odpowiedzialni są techniczni, a występy odbywają się raczej w kameralnych miejscach (chociaż widzów zazwyczaj jest mnóstwo).

Przyczyną, dla której cyrk Rosea pozostał poza mainstreamem. jest bezkompromisowość jego lidera, która zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych przynosiła mu wiele kłopotów (za występy meksykańskich transwestytów spędził nawet noc w areszcie). Freak show dużo lepiej sobie radzi poza USA. zwłaszcza w Australii. Nie ma tam takich problemów z cenzurą, dzięki temu na przykład kulminacyjny numer Lifto może być wykonywany bez parawanu. To dzięki zagranicznym tour-nees Rosę zbił duży majątek. Na tyle duży. że obecnie nie musi już często występować, spędzając większość czasu w swej posiadłości na Hawajach i w Las Vegas. gdzie zarabia jako profesjonalny gracz w pokera. W wolnych chwilach pisze książki. Jego autobiografia Freak like me cieszyła się sporą popularnością (obecnie trwają rozmowy o jej

ekranizacji). Ostatnio ukazała się kolejna pozycja, Snake oil. w której Rosę pisze o hipnozie, praniu mózgu oraz o tym.TaFwykonywać cyrkowe sztuczki.

Chociaż Jim Rosę był tym, który przywrócił Stanom Zjednoczonym freak shows, pozostał postacią otoczoną kultem przez wtajemniczonych. ale niezbyt popularną w skali całego kraju. Trudno ocenić, jak duży był jego wpływ na popkulturę, chociaż nie ulega wątpliwości, że świat mocno się zmienił od czasów, kiedy Rosę zaczynał swą działalność. Na początkuj lat dziewięćdziesiątych tatuaże. piercing czy transwestyci byli czymś rzadko spotykanym i silnie kontrowersyjnym, dziś nikogo to już nie szokuje. Jedzenie robaków można teraz obejrzeć w wielu reality shows. a niebezpieczne sztuczki i wszelkiej maści obrzydlistwa to główny temat programów takich, jak emitowany przez MTVJackass. W dodatku amatorzy postawieni w ekstremalnych sytuacjach budzą u widzów większe emocje, niż profesjonaliści. Telewizja nie może jednak rywalizować z wykonywanym na żywo show. Ale i w tej dziedzinie wyrosła już duża konkurencja. Wielu spośród tych, którzy przewinęli się przez cyrk Rosea. rozpoczęło własną działalność. Pojawiło się też mnóstwo naśladowców na całym świecie. Rosę pokazał jednak wielokrotnie, że zawsze potrafi być krok przed konkurencją. Kiedy na całym świecie ludzie-gumy przeciskali się przez rakiety od tenisa, u Rosea monstrualnie gruby Big Mac wykorzystywał do tego hula-hop. Natomiast tak ekstremalne pomysły, jak damskie zapasy sumo. niewielu jest w stanie skopiować. Ponadto wielką przewagę nad innymi freak shows daje charyzma i zdolności manipulacyjne lidera. Dopóki Rosę będzie miał ochotę na prowadzenie cyrku, będzie mógł więc liczyć na wierną, choć może niezbyt liczną widownię na całym świecie. Publiczność zaś będzie mogła zawsze liczyć na dużą dawkę szoku. Człowiek nazywany nowym Barnumem musi mieć bowiem w rękawie jeszcze wiele asów.

polski worial teatralny

e-teatr.pl

* “{— tnstyfut+eatralny

didaskalia współczesnego teatru