b)
odnieść do długości początkowej /, to można wykonać wykres er=/(£); rys. 1.8b. Linia przerywana na tym wykresie ilustruje naprężenia rzeczywiste obliczone jako iloraz siły obciążającej F przez pole przekroju próbki w danym momencie próby.
Stale wysokowęglowe i materiały kruche nie mają wyraźnej granicy plastyczności. Wykres rozciągania takich materiałów przedstawia rys. 1.9.
Fi
1.6. PRZEPROWADZENIE PRÓBY ROZCIĄGANIA NA MASZYNII
WY TRZYMAŁOŚCIOWEJ O NAPĘDZIE HYDRAULICZNYM
Przed przystąpieniem do próby należy zapoznać się z normą PN-80/H -04310, a następnie wykonać następujące czynności:
1. Zmierzyć próbkę, a wartości d0 i L0 wpisać do tabeli pomiarów.
2. Zamocować próbkę w uchwytach maszyny.
3. Dobrać odpowiedni zakres pracy maszyny (patrz pkt. 1.4).
4. Założyć papier na bęben układu rejestrującego.
3. Skasować luzy w uchwytach maszyny przez obniżenie dolnego uchwytu.
6. Po włączeniu silnika napędzającego pompę olejową zwiększać powoli i i ównoiniernie siłę obciążającą za pomocą regulacji ilości dopływającego oleju do cylindra maszyny (maksymalny przyrost naprężeń z zakresu odkształceń sprę /vs 1 vr h nie powinien przekraczać 30 MPa/s).
7. Zanotować w tablicy 1.1 siłę, przy której występuje granica plastyczności, om/ silę maksymalną.
Po zerwaniu wykręcić próbkę tak, ażeby nie zetrzeć rys służących do oblu /unia wydłużenia.
ń /mierzyć długość po zerwaniu oraz najmniejszą średnicę próbki (w miciucii /oi wimia).
10. < )blic/.yć wartości R,.n, R,.L, Rm, As, AU) i Z.