CCF20091007008 (2)

b)

odnieść do długości początkowej /, to można wykonać wykres er=/(£); rys. 1.8b. Linia przerywana na tym wykresie ilustruje naprężenia rzeczywiste obliczone jako iloraz siły obciążającej F przez pole przekroju próbki w danym momencie próby.

Stale wysokowęglowe i materiały kruche nie mają wyraźnej granicy plastyczności. Wykres rozciągania takich materiałów przedstawia rys. 1.9.

Fi

(N)

1.6. PRZEPROWADZENIE PRÓBY ROZCIĄGANIA NA MASZYNII

WY TRZYMAŁOŚCIOWEJ O NAPĘDZIE HYDRAULICZNYM

Przed przystąpieniem do próby należy zapoznać się z normą PN-80/H -04310, a następnie wykonać następujące czynności:

1.    Zmierzyć próbkę, a wartości d₀ i L₀ wpisać do tabeli pomiarów.

2.    Zamocować próbkę w uchwytach maszyny.

3.    Dobrać odpowiedni zakres pracy maszyny (patrz pkt. 1.4).

4.    Założyć papier na bęben układu rejestrującego.

3. Skasować luzy w uchwytach maszyny przez obniżenie dolnego uchwytu.

6.    Po włączeniu silnika napędzającego pompę olejową zwiększać powoli i i ównoiniernie siłę obciążającą za pomocą regulacji ilości dopływającego oleju do cylindra maszyny (maksymalny przyrost naprężeń z zakresu odkształceń sprę /vs 1 vr h nie powinien przekraczać 30 MPa/s).

7.    Zanotować w tablicy 1.1 siłę, przy której występuje granica plastyczności, om/ silę maksymalną.

Po zerwaniu wykręcić próbkę tak, ażeby nie zetrzeć rys służących do oblu /unia wydłużenia.

ń /mierzyć długość po zerwaniu oraz najmniejszą średnicę próbki (w miciucii /oi wimia).

10. < )blic/.yć wartości R,._n, R,._L, R_m, A_s, A_U) i Z.