Wynika z tego konieczność propagowania w społeczeństwie aktywności ruchowej jako czynnika zapobiegającego chorobom układu krążenia. Trzeba organizować czynny wypoczynek po pracy i zachęcać młodzież i osoby dorosłe do uprawiania różnych zajęć sportowo-rekreacyjnych. Zajęcia te - poza korzystnym wypływem na wzrost ogólnej wydolności fizycznej - umożliwiają oderwanie się od zagadnień związanych z pracą zawodową. Przyczyniają się więc one do rozładowywania tak częstych obecnie napięć emocjonalnych, odgrywających znaczną rolę w powstawaniu choroby niedokrwiennej serca i jej powikłań.
Są to efekty hemodynamiczne i metaboliczne.
Ćwiczenia fizyczne o odpowiednio dobranej intensywności, czasie trwania i częstości wykonywania zwiększają hemodynamiczną sprawność mięśnia sercowego. Stwierdza się wówczas:
• obniżenie częstości akcji serca wr spoczynku i w czasie wysiłku submaksymalnego,
• zwiększenie kurczliwości mięśnia sercowego,
• w^zrost objętości wyrzutowej serca i pojemności minutowej,
• zwiększenie wykorzystania tlenu przez mięsień sercowy,
• obniżenie ciśnienia tętniczego krwi podczas wykonywania wysiłku submaksymalnego w porównaniu z okresem przed treningiem,
• zwiększenie maksymalnego poboru tlenu, co wuąże się z większym dopływem krwi do pracujących mięśni i z lepszym wykorzystaniem przez nie dostarczonego z krwią tlenu.
Należą do nich:
• obniżenie stężenia cholesterolu i trój glicerydów w surowicy krwi,
• normalizacja podwyższonego stężenia glukozy w surowicy krwi wskutek większego jej wykorzystania przez pracujące mięśnie,
• obniżenie masy ciała u osób otyłych,
• zwiększenie stężenia w surowicy krwi lipoprotein o dużej gęstości (HDL), które chronią tętnice przed odkładaniem się w nich lipidów.
31