CCF20110124079

22. ELEMENTY H Y DR OG R AFICZNO-TOI'OGRAFtCZNE

1085.    W aspekcie oddziaływania na statek ograniczeń w płaszczyźnie pionowej i w płaszczyźnie poziomej obszar wody ograniczony pod względem głębokości i szerokości nazywamy:

a.    cieśniną,

b.    kanałem,

c.    torem wodnym,

d.    płytkowodziem;

1086.    W języku angielskim termin zatoka ma kilka określeń. Jaka jest różnica pomiędzy terminami “Bciy" i “Gulf’1

a.    zatoka określona terminem "Bay” przenika głębiej i szerzej w głąb lądu niż określona terminem “Gulf\

b.    zatoka określona terminem “Cul/’ przenika głębiej i szerzej w głąb lądu niż określona terminemBay’\

c.    zatoka określona terminem “Gul/’ stosunkowo łagodnie wcina się w linię brzegową; szerokość zatoki określonej terminem “Bay”, jest większa niż jej głębokość,

d.    nie ma zasadniczych różnic pomiędzy tymi dwoma określeniami, można je stosować zamiennie;

1087.    W aspekcie oddziaływania na statek ograniczeń w płaszczyźnie pionowej i w płaszczyźnie poziomej obszar wody nieograniczony pod względem szerokości, natomiast ograniczony głębokością wody nazywamy:

a.    ławicą,

b.    kanałem,

c.    mielizną,

d.    płytkowodziem;

1088.    Przedmiot lub przedmioty o nieznanej naturze, znajdujące się poniżej poziomu powierzchni wody, stanowiące niebezpieczeństwo nawigacyjne:

a.    ławica,

b.    wysypisko, nieczyste dno,

c.    nieokreślone co do charakte-i ru wraki,

d.    przeszkoda nawigacyjna;

1089.    Najczęściej spotykana konstru-j keja, która umożliwia jednostkom pływającym żeglugę przez stopień wodny, zaopatrzona wj dwie pary otwieranych na prze-: mian wrót, usytuowana między' zbiornikami wody o różnych: poziomach:

a.    pochylnia,

b.    most zwodzony,

c.    slip,

d.    śluza komorowa;

1.090. Pagórki, grzbiety lub wzgórza' o suchym, rozwiewanym przez; wiatr piasku, które mogą być w| stanie wędrówki (nieustanne: zwiewanie piasku ze stoku dowietrznego na zawietrzny powoduje ich przesuwanie się zgodnie z kierunkiem wiatru):

a.    jantary,

b.    wydmy,

c.    plaże,

d.    piargi;

1091. Wysoki, stromy brzeg, opada-; jący urwistymi ścianami wprost do morza, u podnóża którego! ciągnie się wąski pas tądu usiany! głazami i żwirem:

a.    brzeg riasowy,

b.    brzeg alpejski,

c.    brzeg klifowy,

d.    brzeg szkierowy;

1092.    Rozszerzone, lejkowate ujście rzeki do morza, w którym zachodzi mieszanie się wód słodkich i słonych, oraz zaznaczają się też ruchy pływowe np. ujście rzeki Tamizy i Garonny:

a.    delta (Dalia),

b.    estuarium (Estuary),

c.    ujście, wylot (Mouth),

d.    wąskie ujście (Outfall);

1093.    Płaska wyspa koralowa w kształcie pierścienia otaczająca płytką lagunę, która połączona jest z otwartym morzem wąskim kanałem:

a.    guam,

b.    liman,

c.    atol,

d.    ring;

1094.    Do naturalnych niebezpieczeństw nawigacyjnych nie zalicza się:

a.    mielizn,

b.    wraków,

c.    raf, skał podwodnych,

d.    ławic;

1095.    Zespól większej ilości oddzielnych wysp lub całych ich zgrupowali, leżących blisko siebie;

a.    konstelacja,

b.    wyspowisko,

c.    archipelag,

d.    wyspy;

1096.    Wąskie, długie zagłębienie w dnie oceanu, o stromych stokach i płaskim dnie, biegnące wzdłuż łuku wysp lub podnóża bloku kontynentalnego:

a.    abisal,

b.    głębia,

c.    rów oceaniczny,

d.    basen;

1097.    Slup, zwykle stalowy lub żelazobetonowy, trwale osadzony lub zabezpieczony na nabrzeżu w celu zacumowywania statków za pomocą lin rozwijanych ze statku:

a. pachoł, poler (Boltard),

b.    gnomon (Gnomon),

c.    tyka, pa! (Stake),

d.    polder (Polder);

1098.    Osuszony, depresyjny teren nadmorski, odgrodzony od otwartego morza wydmami lub groblami, występujący głownie w Holandii i w Niemczech:

a.    depresja,

b.    żuławy,

c.    polder,

d.    osuch;

1099.    Wzniesienie dna morskiego w strefie przybrzeżnej lub dna koryta rzecznego, powstałe z nagromadzenia piasków i żwirów, zagrażające bezpieczeństwu żeglugi:

a.    zamulenie,

b.    mielizna,

c.    ławica,

d.    wydma morska;

1100.    Określona część oceanu, morza, zatoki, jeziora - odpowiednik lądowego pojęcia obszaru, terenu:

a.	basen,
b.	akwen.
c.	rejon,
d.	region;