CCF20110124078

22. ELEMENTY HYDROGRAEiCZNO-TOPOGRAEtCZNE

1066.    Wycofywanie się morza z lądu wskutek podnoszenia lądu albo obniżania poziomu morza:

a.    regresja morza,

b.    adwekcja morza,

c.    dyspersja morza,

d.    inwekcja morza;

1067.    Wybrzeża otoczone nawodnymi i podwodnymi rafami koralowymi:

a.    wybrzeża lagunowe,

b.    wybrzeża koralowe,

c.    wybrzeża lidowe (wattowe),

d.    wybrzeża mangrowe;

1068.    Płaskie wybrzeża, występujące w obszarach tropikalnych, zarośnięte przez lasy i zarośla rosnące w wodzie morskiej, rozwijające się w płytkich, mulistych obszarach przybrzeżnych:

a.    wybrzeża lagunowe,

b.    wybrzeża koralowe,

c.    wybrzeża lidowe (wattowe),

d.    wybrzeża mangrowe;

1069.    Część lądu (kontynentu lub wyspy) różnej wielkości i kształtu daleko wcinająca się w morze:

a.    liman,

b.    cypel,

c.    półwysep,

d.    przylądek;

1070.    Akwen znajdujący się poza lub wewnątrz akwatorium portowego, osłonięty molami, falochronami lub mający osłonę naturalną, przeznaczony do manewrowania i postoju statków oczekujących na wejście do portu lub do ich częściowego rozładunku:

a.    awanport,

b.    reda,

c.    kotwicowisko,

d.    basen portowy;

1071.    Wyraźny występ linii brzegowej (charakterystyczne zakończenie dowolnej części lądu) wysunięty w kierunku otwartego morza lub wysunięty punkt sterczący w nim poza przyległym brzegiem:

a.    liman,

b.    cypel,

c.    półwysep,

d.    przylądek;

1072.    Wąski piaszczysty półwysep, ciągnący się w przedłużeniu wybrzeża, plaży, wyspy, półwyspu, przylądka lub delty w kierunku zatoki lub otwartego morza (wąski klin lądu wchodzący w morze):

a.    liman,

b.    cypel (kosa),

c.    tombolo,

d.    przylądek;

1073.    Wąski, piaszczysty, długi pas lądu (cypel - kosa), oddzielający od otwartego morza zalew, jezioro lub zatokę (całkowicie lub częściowo):

a.    półwysep,

b.    mierzeja,

c.    luk,

d.    przylądek;

1074.    Linie na mapie łączące miejsca o tej samej głębokości morza:

a.    izochory,

b.    izobaty,

c.    izohaliny,

d.    izobary;

1075.    Wąski pas lądu między dwoma obszarami wodnymi, łączący większe części lądu:

a.    cieśnina,

b.    przełęcz,

c.    przesmyk,

d.    mierzeja;

1076.    Droga wodna wewnątrz portu prowadząca do poszczególnych nabrzeży i basenów portowych:

a.    awanport,

b.    kanał podejściowy,

c.    kanał portowy,

d.    tor wodny;

1077.    Odpowiednio głęboka morska droga, naturalna lub sztuczna, przechodząca przez rzekę, port, cieśninę itp, albo trasa żeglowna między mieliznami, która umożliwia najbezpieczniejsze przejście statków, jak również nazwa stosowana do określenia szerokich cieśnin lub odnóg morza:

a. przejście (Passage),

b.    cieśnina (Strait),

c.    kanał (Channel),

d.    tor wodny (Fairway);

1078.    Budowle hydrotechniczne osłaniające porty lub inne przybrzeżne obszar)' wodne przed działaniem falowania całkowicie lub częściowo:

a.    falochrony,

b.    groble,

c.    nabrzeża,

d.    pochłaniacze fal;

1079.    Konstrukcje stanowiące obudowę od strony wody terenów nadbrzeżnych (portowych, miejskich, komunikacyjnych, itp), w sposób trwały utrzymujące różnicę wysokości pomiędzy dnem akwenu a powierzchnią terenu i przeważnieumożliwiające przybijanie do nich oraz postój jednostek pływających:

a.    falochrony,

b.    wały brzegowe,

c.    pomosty,

d.    nabrzeża;

1080.    Stosunkowo wąskie naturalne przejście łączące dwa morza lub dwa duże obszary wodne:

a.    przesmyk.

b.    cieśnina,

c.    kanał,

d.    przejście;

1081.    Linie na mapie łączące punkty o jednakowej wysokości lub głębokości względem przyjętego poziomu odniesienia:

a.    linie konturowe,

b.    izohipsy,

c.    izobaty,

d.    poziomice (tfrarstwice);

1082.    Obszar wodny poza falochronem, gdzie kotwiczą statki czekające na wejście do portu:

a.    awanport,

b.    reda,

c.    basen portowy,

d.    kwarantanna;

1083.    Miejsce płytkie, stałe co do głębokości i położenia stanowiące naturalne niebezpieczeństwo nawigacyjne:

a.    szelf kontynentalny.

b.    mielizna,

c.    łata,

d.    ławica;

1084.    Urządzenie lub budowla, używana w kanałach żeglownych, umożliwiająca komunikację między obszarami o różnym poziomie wody; jej komory są ograniczone ruchomymi wrotami od strony niższego i wyższego poziomu wody:

a.    śluza,

b.    tama,

c.    zapora,

d.    katarakta;