li) W porównaniu / AAS obserwujemy o wiele mnlcjs/r minlerencje /wiązane < wpływem matrycy.
Metodą ICP-AES można oznaczać skład pierwiastkowy różnych próbek naturalnych przeprowadzonych w stan roztworu. Można zatem analizować: wodę i ścieki, melnh i stopy, rudy i materiały geologiczne, materiały biologiczne, a także np. ropę naflowi| i produkty ropopochodne. W tablicy 7.3 przedstawiono granicę wykrywalności uzyskim i metodą ICP-AES dla wybranych pierwiastków. Z danych zawartych w tabl. 7.3 wyniku to, co już powiedziano wcześniej, że metoda ICP-AES cechuje się niską granicą wyki \ walności i dużą precyzją. Należy jeszcze zwrócić uwagę na konieczność bardzo dohie| monochromatyzacji w spektrometrach do badania emisji promieniowania, sprzężonyt li z ICP. Wynika to z o wiele bogatszego w linie widma niż np. w spektrometrach AA
Tablica 7.3. Granica detekcji w metodzie ICP-AES
Pierwiastek |
Długość fali [nm] |
Granica detekcji [p-g • dm“3 (ppb)] |
Ag |
328,07 |
6 |
Al |
308,22 |
20 |
B |
249,68 |
5 |
Cu |
324,75 |
2 |
p |
214,91 |
50 |
Mn |
257,61 |
1 |
Mg |
279,08 |
0,5 |
Zn |
231,86 |
2 |
Na zakończenie należy dodać, że wzbudzenie ICP może być wykorzystane nie tylko w AES, ale także w połączeniu ze spektrometrią mas (ICP-MS). To nowe sprzężenie ICP-MS dało analitykom nowe narzędzie w analizie śladowej. Charakteryzuje się dużą czułością, selektywnością i szybkością oznaczeń. Ma bardzo niską granicę oznaczalności (patrz tabl. 1.1). Metoda ICP-MS umożliwia analizę wielopierwiastkową, podobnie jak ICP-AES. Najpoważniejszym ograniczeniem są bardzo wysokie koszty aparatury.
8. Podstawy metod elektroanalitycznych
9. Potencjometria
10. Elektrograwimetria. Kulometria
11. Polarografia. Woltamperometria
12. Miareczkowanie amperometryczne
13. Konduktometria