IMGi73 (2)

nauczycielu. Porównywanie wyników obserwacji / obserwacjami innych precyzuje i uściśla wyniki oraz interpretację.

3)    Obserwację prowadzi się. aby formułować obiektywnie oczekiwania i cele edukacyjne, sposoby ich realizacji, skuteczność działań, by lepiej komunikować się z dziećmi, monitorując ich rozwój.

4)    Ponieważ przykłady zachowań dzieci ilustrują ogólne, czasami niezrozumiałe dla rodziców terminy psychologiczne i pedagogiczne. Z zebranymi informacjami dzielić się należy z innymi nauczycielami i rodzicami, za pomocą języka zrozumiałego i komunikatywnego. Wyniki obserwacji mogą być punktem wyjścia rozmowy indywidualnej lub prowadzonego zebrania.

5)    Obserwacje doskonalą własny warsztat zawodowy, pozwalają też zrozumieć samego siebie. Obserwowanie dzieci pomaga nauczycielowi stawać się bardziej obiektywnym, skutecznym w planowaniu celów działania, dostrajać własne zachowania do zachowań dzieci. Nauczyciele mogą obserwować dzieci i samych siebie.

6)    Na podstawie obserwacji dzieci, zdarzeń, w jakie są one uwikłane nauczyciel formułuje hipotezy, przypuszczenia, angażuje własną wiedzę teoretyczną oraz intuicję, aby znaleźć właściwe rozwiązanie i zaplanować działania na przyszłość. Dowiaduje się również, dlaczego zaistniała konkretna sytuacja i pojawił się problem.

Celem obserwac ji dziecka jest spostrzeganie jego cech i zachow ań, rozpoznawanie zjawisk zachodzących między dziećmi, całokształtu zjawisk pedagogicznych, dostrzeganie jego właściwości psychoruchowego rozwoju.

Chcąc prowadzić obserwację dzieci w przedszkolu, należy przedtem zastanowić się. co należy obserwować, na co należy zwrócić uwagę zarówno u dzieci starszych, jak i młodszych oraz jakiego rodzaju zastosować obserwację i w jakich sytuacjach.

Przedmiotem obserwacji będą różne sfery rozwojowe dziecka, a zdobyta wiedza na podstawie systematycznych spostrzeżeń wyłoni obraz całokształtu rozwoju poszczególnych indywidualnych jednostek uraz obraz poziomu rozwoju całej grupy dziecięcej.

127