konieczne, wspiera uczniów. W drugim- myśli raczej o okazaniu dystansu wobec wychowanków,-zapewnieniu sobie swobody działania, zaprowadzeniu ładu poprzez narzucenie decyzji, którym nie towarzyszy argumentacja.
- klimat interpersonalnej zgody- jego istota jest dbałość nauczyciela przede wszystkim o bieżące samopoczucie uczniów. Stara się on raczej^Ąroponowa^niż^żądać, negocjc^ać-<^ naizi^^ć^^wnećy^hośćir^13oza osiągnięciami uczniów interesuje go ich rozwój społeczny, poziom przystosowania do życia w grupie i internalizacji zasad nim kierujących. Nad celami dydaktycznymi górują wychowawcze. Nauczyciel wspólnie z uczniami podejmuje decyzje dotyczące życia klasowego i sposobu rozwiązywania problemów.
- klimat instytucjonalnego porządku- opiera się na przekonaniu nauczyciela, ze. najważniejsze w szkole nie jest ani samopoczucie uczniów, ani ich przyszłość, ale^dobro instytucji jaką jest szkoła. Wysoko ceni porządek, niezmienność i powtarzalność, odczuwając przy tym dużą potrzebę szacunku wobec własnef osoby, nie czuje się osobiście zaangażowany w proces nauczania i wychowania uczniów ani też odpowiedzialny za ich efekty. Niewiele rzeczy jest w stanie wyprowadzić go z równowagi, za wyjątkiem naruszenia dyscypliny i codziennej rutyny, wówczas reaguje represjami nierzadko nieadekwatnymi do ranki uczniowskich „wykroczeń”
Interakcionizm symboliczny- w jego obrębie podkreśla się przede wszystkim kontakty i związki między ludźmi budującymi poprzez akty wzajemnej komunikacji pewną mikrostrukturę społeczną. Jest ona elastyczna i podatna na zmiany. Interakcje składające się na rzeczywistość społeczną ze swej natury są zmienne, trudno im wyznaczyć z góry jakiś kierunek ( każda wypowiedź ucznia czy nauczyciela na lekcji wywołuje jakąś reakcje która rzadko kiedy uwarunkowana jest jedynie bieżącą sytuacją)
Wg tego założenia szkoła nie jest jedynie środowiskiem wychowawczym; nie wszystkie jej elementy bowiem dają się kontrolować i obiektywizować pod kątem wpływu na osobowość wychowanka. Są to:
- założenia i idee, przekonania, stanowiące fundament, na którym opiera się funkcjonowanie szkoły jako instytucji. Związki szkoły z otoczeniem , między ludźmi i ich działaniami, a także między czasem a prawdą jako wyznacznikami kultury danej społeczności. Odnajdujemy tu zarówno mechanizmy działania i cechy instytucjonalne szkoły a wśród nich masowość edukacji, przymus, hierarchię, wzorce dominacji, konflikt.
- wartości pożądane stany rzeczy, do których dąży się, a które ukierunkowują działania uczniów i nauczycieli
- wytwory, uzewnętrznione działania w formia rytuałów, ról, norm, czy strategii stosowanych przez uczniów i nauczycieli.
Mechanizmy socializacyjne a system społeczno- kulturowy szkoły
Konflikt jako cecha szkoły w miejsce dążenia do statusu ąuo stanowi jedną z podstawowych różnic między szkołą postrzeganą przez funkcjonalistów a interakcjonistów.
Konflikt pojawia się, przy procesie wyboru, w którym stykają się minimum dwie gr. wartości: te które związane są ze •w środowiskrem lokajnym. rodzicami, rówieśnikami i pewnym poziomem korespondencji między lansowanymi przez nich ,■ postawami i wzorami zachowań oraz te, które reprezentowane są przezprupyncisku poetycznego, organizacje kościelne, związkizg wodowei przy szły c h pracodawców. Dochodzi do konfrontacji tego co ikalne, z tym co uniwersalne, tego co Bliskie z tym co dalsze, teraźniejsze z przeszłym.
Konflikt przybierać może różnorodne formy i dotyczyć różnych podmiotów i kwestii edukacyjnych:
-nąuęzycieji i uczniów (nauczyciele proponują rozszerzone formy nauczania i motywują uczniów do aktywności ale tym samym aiienują uczniów z ich społecznego backgroundu, pozbawiając społecznych identyfikacji, albo mają oni wychładzać ambicje edukacyjne uczniów) -administrujących szkoła i przedstawicieli uczniow i ich rodziców ( ci pierwsi objawiają tendencję do postrzegania spraw w ‘perspektywie ogólnej, uniwersalnej, drudzy zaś widzą w pierwszej kolejności własne potrzeby, możliwości i ograniczenia - administrujących szkołaJ„przedsiay^deJij:iał nądzorczyąh,^npL gminy ( konflikt związany z decyzjami dotyczącymi np. ‘finansów, awansów zawodowych, zarobków)