CCF20121020020

Nie wszystkie jednak funkcje mają sens fizyczny i pozwalają na określenie położenia elektronu Funkcje pozwalające wyznaczenia prawdopodobieństwo znalezienia elektronu w danej przestrzeni dająjedynie określane jako funkcje porządne tzn. ciągłe Jednoznaczne i skończone,

Żeby funkcja była porządna musi odpowiadać całkowitym wartością liczb kwantowych ( n.rn.l ) Obszar w którym występuje największe prawdopodobieństwo występowania elektronu nazywamy orbitalem, określany jednoznacznie przez trzy liczby kwantowe n. 1. m.

n - główna liczba kwantowa , określająca stan energetyczny elektronu . Posiada wartości całkowite 1, 2, 3 ...do 7- miu które odnoszące się do stanu podstawowego. Poszczególne powłoki oznaczone przez liczby zapisuje się też dużymi literami wg kolejności podanych liczb: K.L,M,N.O,P i

Q-

I - poboczna liczba kwantowa dokładniej podaje stan energetyczny elektronu na danym poziomie wskazując na rozmieszczenie podpowłok ( orbitali). Przyjmuje wartości dodatnich liczb całkowitych mniejszych od-n : 0, 1. 2, 3 ... ogólnie 0 < 1 < ( n - 1 ). Podpowłoki oznaczone liczbami zastępuje się często małymi literami.

n = 1    1 = 0 zapis literowy - s

n = 2    1 = 0 zapis literowy - s

1 = 1 zapis literowy - p n = 3    1 = 0 zapis literowy - s

1 = 1 zapis literowy - p 1 = 2 zapis literowy — d n = 4    1 = 0 zapis literowy - s

1 = 1 zapis literowy - p 1 = 2 zapis literowy - d 1 = 3 zapis literowy - f

Kształty orbitali s i p podane są w rozdziale VI.

m - magnetyczna liczba kwantowa pod wpływem pola magnetycznego określa orientację i ilość orbitali danego rodzaju w przestrzeni. Przyjmuje wartości liczb całkowitych od :    1 < m < + 1.

ogółem ( 21 + 1 ) wartości.

m_s - spinowa liczba kwantowa przyjmuje tylko dwie wartości : + ~ lub - ^ związane z ruchem wokół własnej osi.

21