CCI00018

siąunąć stosując zmienne dostosowane do tematu i treści metody. Wiedza pi żv takich letodach wprowadzania jest trwalsza. Wychodząc poza przedmiot nauczania osiągamy lepsze 'yniki, lecz należy się do tego przygotować wieloaspektowo, nie trzymać się kurczowo treści uuczania. Różne metody, formy i środki są zmienne a miejscem nauczania nie może być tylko wka szkolna.

podstaw kształcenia wielostronnego lezą trzy typowo ludzkie funkcje, są to: poznawanie viata i siebie, przeżywanie świata i nagromadzonych w nim wartości oraz zmienianie świata, sztalcenie. wielostronne powinno wywoływać u ucznia oczekiwane zmiany. Te podstawowe zy rodzaje to przede wszystkim aktywność intelektualna, aktywność o charakterze nocjonalnym, dotycząca stosunku człowieka do wartości i aktywność praktyczna, która jlega na jego osobistym udziale w przekształcaniu rzeczywistości, głównie w procesie pracy ytwarzającej nowe wartości. W każdym z tych trzech rodzajów aktywności ważne jest. aby ożliwie wielostronnie oddziaływa! na ważne ośrodki w obu półkulach mózgu.' Ważne jest '.■zględnienie dwóch stron: asymilacyjnej i twórczej Asymilacja ma umożliwić człowiekowi znajomienie- się z odpowiednio wyselekcjonowałam dorobkiem nauki, sztuki i techniki, a to twórczość własna w tych trzech zakresach ma mu dać szansę wypróbowania i rozwinięcia asnych zdolności, uzdolnień i sił twórczych.

SZEKLE SIĘ PRZEZ: przyswajanie -odkrywanie -przeżywanie -działanie -

metoda nauczania

przekazywanie wiedzy, nauczanie problemowe,

metody eksponujące apelowanie do stery uczuć, metody praktyczne.

* --a. -..t.., ; a-?    *

)dki.dydaktyczne są co-.przedmioty materialne, które dostarczają uczniom określonych, iżców oddziałujących na ich wzrok,'słuch, dotyk, itd., ułatwiają im bezpośrednie i pośrednie manie rzeczywistości, dzięki czemu usprawniają proces nauczania - uczenia się a przez to ływąją korzystnie na jego efekty końcowe, idki dydaktyczne: wspomagają myślenie uczniów,

ułatwiają im analizę, syntezę i porównywanie poznawanych zjawisk i rzeczy,

ułatwiają im formułowanie określonych uogólnień, pojęć będących podstawowym

składnikiem naszej wiedzy o rzeczywistości.

adań przeprowadzanych na skalę międzynarodową nad zakresami możliwych zastosowań ików dydaktycznych wynika, że środki te okazują się pomocnicze w zakresie: taznajamiania uczniów ż nowym materiałem nauczania, zsztaJrowania u dzieci i młodzieży pozytywnych motywów uczenia się,

:s2Załcenia dorosłych w drodze studiów zaocznych,

.kceleracji pracy dydaktycznej,, np. za pomocą filmu i innych środków dydaktycznych nożna syntetycznie przedstawić wszystkie fazy długotrwałych procesów często iedostępnych podczas zwykłej obserwacji_v .ontroli i oceny wyników nauczania, obudzajądo aktywności poznawczej,

amodzielnego przyswajania sobie wiadomości,    ,

Proces dydaktyczny opiera się^tu na samodzielnym dochodzeniu do wiedzy. Efekty nauczania problemowego są trwale i wysokie.

Punktem wyjścia jest praktyka (jako źródło wiedzy), od niej uczeń przechodzi do formułowania uogólnień (myślenie abstrakcyjne), aby następnie sprawdzić je znowu w praktyce (jako kryterium prawdziwej wiedzy o świecić). W toku rozwiązywania problemów uczeń pokonuje wszystkie przeszkody a jego aktywność i samodzielność osiąga wysoki poziom.

Trwałe efekty sprawiają, ze uczniowie łatwiej stosują wiadomości w nowych sytuacjach, a jednocześnie rozwijają swoje sprawności umysłowe i zdolności twórcze.

a. nauczanie problemowe wywodzi się z nurtu nowego nauczania (Dewey),

b jest często utożsamiane z metodą pytań i odpowiedzi.

c.    istotą kształcenia problemowego jest stwarzanie sytuacji problemowej samodzielne poszukiwanie przez uczniów pomysłów i rozwiązań oraz na sprawdzaniu trafności tych pomysłów,

d.    proces rozwiązywania przez uczniów problemów przebiega w 3 fazach:

•    tworzenie sytuacji problemowej,

•    wytwarzanie pomysłów (hipotez), rozwiązań (plan działania).

•    sprawdzanie rozwiązania i usystematyzowanej wiedzy,

e.    nauczanie problemowe ma charakter strukturalny (wynika to z definicji problemu jako niewystarczającej struktury).

ZALETY:    '    ■

•    uczy trudnej sztuki rozwiązywania problemów.

•    rozwija motywację,

•• uczeń nabywa doświadczenia.

•44.: Ornóurkonćeóćie wielóśtrffft^    'J

Przedmiotem teorii kształcenia wielostronnego jest rozwój człowieka, dokonujący się pod wpływem kształcenia i to nie tylko szkolnego nauczania i uczenia się.'

Filary koncepcji kształcenia wielostronnego:

•    rozkwit funkcji poznawczych,

•    rozwój motywacji i życia uczuciowego,

•    stosowanie wiedzy w różnorodnych dziedzinach .praktyki wytwórczej. . /

Tak więc działalność poznawcza uczniów oparta-jest na czerpaniu wiedzy bezpośrednio z otaczającego ich świata jakrówniez na przyswajaniu wiedzy gotowej. .

Może przyjmować różnorodne formy:

•    dobierania atrakcyjnych źródeł gotowej wiedzy, .

•    wszechstronnego wykorzystania środowiska szkoły jako źródła bodźców,

•    stosowanie sposobów asymilacji wiedzy,

•    stosowanie skutecznych sposobów utrwalania wiedzy,

•    samokontroli i kontroli opanowania wiedzy.

Nauczaniu wielostronne ma. na celu pobudzenie uczniów do pełnej aktywności. Możemy to