CCI20130725064

66

4. Przemiany związków azotu

soką aktywnością w kierunku redukcji azotanów(III) do amoniaku. Białko to może być odpowiedzialne za redukcję azotanów(III) do amoniaku w dysymilacyjnej redukcji azota-nów(V) u bakterii Anammox. Ponadto cytochrom c o masie cząsteczkowej 10 kDa został oczyszczony i scharakteryzowany u Candidatus „Kuenenia stuttgartiensis”; obecnie trwają badania nad zrozumieniem jego roli w procesie Anammox. Ostatnio odkryto również białko z wysoką aktywnością do utleniania hydrazyny.

Ściana komórkowa bakterii należących do gromady Planctomycetes jest pozbawiona peptydoglikanów, w przeciwieństwie do bakterii Gram-dodatnich i Gam-ujemnych. Zamiast tego, bakterie te mają białkową ścianę komórkową podobnie jak w przypadku ar-chea. Ponadto u bakterii Anammox zaobserwowano dodatkowe przedziały otoczone pojedynczą błoną, wolne od rybosomów i chromosomów. Ta specjalna struktura komórkowa, zwana anammoksosomem, otoczona jest „nieprzepuszczalną” membraną złożoną ze specyficznie ułożonych związków tłuszczowych. Związki te mają charakterystyczną budowę i ułożone są w sposób przypominający kształtem drabinę (stąd ich angielska nazwa „ladderane” lipids), ta cecha wydaje się być unikalna dla bakterii Anammox. Jak dotąd nie jest całkowicie jasne, do czego bakteriom potrzebny jest anammoksosom. Postuluje się, że jego zadaniem jest ochrona wnętrza komórki od toksycznych produktów pośrednich procesu (N₂H₄), utrzymywanie stężenia kluczowego enzymu oksydoreduktazy hydroksyloaminy oraz utrzymywanie gradientu stężeń.

Literatura

Ahn Y-H. 2006. Sustainable nitrogen elimination biotechnologies: A review. Process Biochemistry 41, 1709-1721.

Akunna J.C., Bizeau C., Moletta R. 1993. Nitrate and nitrite reductions with anaerobic sludge using various carbon sources. Waler Research 27 (8), 1303-1312.

Alleman J.E. 1984. Elevated nitrite occurrence in biological wastewater treatment systems. Water Science and Technology, 17. 409-419.

Anthonisen A.C., Loehr R.C., Prakasam T.B.S., Srinath E.G. 1976. Inhibition of nitrification by ammonia and nitrous acid. Journal WPCF, 48 (5), 835-852.

Barabasz W. 1985. Denitryfikacja w świetle współczesnych badań mikrobiologicznych i ekologicznych. Postępy Mikrobiologii, XXIV (1/2), 83-101.

Blum J.W., Speece R.E. 1990. A database of Chemical toxicity to environmental bacteria and its use in interspe-cies comparisons and correlations. Vanderbilt University.

Bothe H., Ferguson S. J., Newton W. E. (editors). (2007) Biology ofthe nitrogen cycle. Elsevier B. V., Amsterdam, Netherlands.

Buchanan R.E., Gibbon J.W. (editors) 1974. Bergey’s Manuał of Determinative Bacteriology. The Williams and Wilkins Comp, Baltimore.

Dalsgaard T., Thamdrup B. 2002. Factors controlling anaerobic ammonium oxidation with nitrite in marinę sediments. Applied and Environmental Microbiology, 68(8), 3802-3808.

Eckenfelder W.W., Musterman J.L. 1995. Activated sludge treatment ofindustrial wastewater. Lancaster, Tech-nomic.

Fux C. (2003) Biological nitrogen elimination of ammonium-rich sludge digester liąuids. PhD Thesis, Swiss Fe-deral Institute of Technology, Zurich, Switzerland. DISS. ETH NO. 15018.