CCI20130725040

42

3. Przemiany związków organicznych w warunkach beztlenowych

Wadami procesu są:

-    większa wrażliwość na zmiany odczynu i temperatury oraz wielu substancji zawartych w ściekach;

-    trudności w utrzymaniu odpowiedniego stężenia drobnoustrojów w bioreaktorze;

-    częściowa tylko biodegradacja zanieczyszczeń organicznych, co wymaga doczyszczania tlenowego ścieków;

-    potrzeba podgrzewania ścieków w przypadku prowadzenia fermentacji w warunkach mezofilnych lub termofilnych;

-    uciążliwość zapachowa (odory) w razie nieskutecznej hermetyzacji.

Proces ten jest głównie stosowany do bardzo stężonych ścieków, bogatych w substancje organiczne, charakteryzujących się BZT₅ > 1000 g0₂/m³. Można przyjąć, że gdy

ChZT > 10 000 g0₂/m³, proces ten jest samowystarczalny pod względem energetycznym.

A. Warunki tlenowe - straty energetyczne 1,1 kWh/kg usuniętego ChZT

100 kg ChZT ścieki surowe

60 kg ChZT

nadmierny osad czynny 60% przyrost biomasy

10 kg ChZT ścieki oczyszczone 30% utlenia się do C0₂ i H₂0

100 kg kWh energia potrzebna do aeracji

B. Warunki beztlenowe - straty energetyczne 3,4 kWh/kg usuniętego ChZT

10 kg ChZT ustabilizowany osad 10% przyrost biomasy

Reaktor beztlenowy (35 °C)

10 kg ChZT ścieki oczyszczone 80% zamienione w biogaz

100 kg ChZT ścieki surowe

80 kg ChZT = 28 m³ metanu 28 m³ metanu = 980 MJ« 272 kWh

Rys. 3.1. Techniczno-ekonomiczna i energetyczna analiza tlenowych i beztlenowych metod oczyszczania ścieków zawierających zanieczyszczenia organiczne