CCI20130725046

3. Przemiany związków organicznych w warunkach beztlenowych

3.6. Sterowanie procesem fermentacji metanowej

Praca oczyszczalni anaerobowej powinna być kontrolowana przez prowadzenie pomiarów podanych w tabeli 3.3, celem monitorowania i sterowania procesem. Przykładowo, nagły wzrost stężenia lotnych kwasów tłuszczowych może świadczyć o:

- silnym spadku pH;

- przeciążeniu układu rozpuszczonymi substancjami organicznymi;

- dopływie substancji toksycznych;

- wahaniach temperatury.

Informacje te powinny być wykorzystane w celu przeciwdziałania wystąpieniu problemów eksploatacyjnych. Odnosząc się do powyższego przypadku, należy zmniejszyć obciążenie substancjami organicznymi lub zalkalizować środowisko, bądź ustabilizować temperaturę w bioreaktorze.

Tabela 3.3. Parametry eksploatacyjne procesu anaerobowego

Mierzony parametr	Cel pomiaru	Wahania względem wartości optymalnych (patrz tabela 3.2)
Temperatura	Utrzymanie stałej temperatury	± 1 °C/d
Ładunek substancji organicznej kg ChZT/d	Wykrywanie przeciążeń	+ 50% ładunku rozpuszcz. + 100% ładunku w zawiesinie
Zawartość LKT	Wykrywanie zakłóceń	powyżej wartości optymalnych
Produkcja gazu	Kontrola bakterii metanogennych	± 20%/d
Odczyn pH	Kontrola zakłóceń	± 0,5/d
Zawartość substancji organicznych w odpływie	Kontrola skuteczności odpływu	± 10%/d

Największe problemy eksploatacyjne w oczyszczalniach beztlenowych są powodowane przez bakterie metanowe, które jak wspomniano wcześniej, są bardzo wrażliwe na wiele czynników zarówno wewnętrznych (pH, temperatura, nadmierna ilość kwasów tłuszczowych, amoniak), jak i zewnętrznych (substancje toksyczne dopływające ze ściekami). Inhibitowanie spowodowane czynnikami zewnętrznymi objawia się dość szybko (w ciągu kilku godzin), natomiast inhibitowanie spowodowane czynnikami wewnętrznymi przebiega nieco wolniej. W tabeli 3.4 zostały podane wybrane parametry i czynniki zakłócające beztlenowy proces oczyszczania ścieków. Częstym przypadkiem jest wymywanie bakterii metanogennych z bioreaktorów beztlenowych. Zachodzi wówczas, gdy wiek osadu jest zbyt niski. Może to wystąpić wtedy, gdy w ściekach dopływających znajduje się zbyt duża ilość zawiesin lub gdy obniży się masa osadu w bioreaktorze w wyniku zwiększonego odrywania błony od wypełnienia złoża lub niewłaściwego zatrzymania osadu.