- chemiczna - spowodowana utlenianiem metali bez udziału prądu elektrycznego
elektrochemiczna - spowodowana elektrochemicznym rozpuszczaniem metalu, stanowiącego anodę ogniska galwanicznego
Podział korozji ze względu na rodzaj zniszczeń metali:
- korozja równomierna - powoduje niszczenie całej powierzchni metalu, np. podczas utleniania
- korozja wżerowa - charakteryzuje się różną szybkością niszczenia poszczególnych obszarów powierzchni metalu, co prowadzi do wystąpienia miejscowych wżerów
- korozja selektywna - polega na niszczeniu jednej lub kilku faz stopu ze znacznie większą szybkością od szybkości uszkodzenia osnowy stopu
- korozja międzykrystaliczna - przebiega po granicach ziam metali powodując obniżenie jego wytrzymałości i ciągłości
- korozja naprężeniowa - wywołana jednoczesnym oddziaływaniem na metal środowiska korozyjnego oraz naprężenia rozciągającego
- korozja chemiczna - korozja ta polega na niszczeniu powierzchni metalu w wyniku działania na nią suchych gazów (np. tlen, powietrze, azot, pary siarki i jej związków) oraz cieczy niebędących elektrolitami ( np. ropa naftowa, benzen, fenol, bezwodne alkohole). Najczęściej spotykanym rodzajem korozji chemicznej jest korozja gazowa w wysokiej temperaturze. Jej produktami zależnie od środowiska są tlenki siarczki, chlorki.
- korozja tlenowa - występuje w przypadku działania tlenu na metal, w wyniku czego powstają produkty utleniania nazywane zgorzeliną. Warstwa tlenków jest jednocześnie przewodnikiem jonów i elektronów.
Zgorzelina powstała na metalach posiada najczęściej budowę wielowarstwową:
* warstwa zewnętrzna jest z reguły zwarta
* warstwa granicząca z powierzchnią metalu porowata
Skład chemiczny zgorzeliny zależy od reakcji chemicznych zachodzących między metalem a utleniaczem oraz termodynamicznej trwałości utworzonych związków.
Odporność metalu na agresywne działanie gazów utleniających zależy przede wszystkim od:
- właściwości metalu oraz od właściwości ochronnych utworzonej na jego powierzchni zgorzeliny. Dobre właściwości ochronne wykazują zgorzeliny zwarte, szczelnie przylegające do powierzchni metalu.
Właściwości metalu charakteryzują powinowactwo do tlenu, które wyraża się ilością ciepła tworzenia odpowiedniego tlenku.
40