szym okresie wegetacyjnym dopiero przy dawce 5% pyłów, natomiast przy dawce równej 10% wypad sadzonek wynosił około 23%.
Dąb szypułkowy należy do gatunków mało wrażliwych na NaCl (tab. 9). Jako gatunek zaliczony do grupy najbardziej odpornych na uszkodzenia, zalecany jest do szerokiego wprowadzania w rejonach przemysłowych (Greszta 1987).
3. Wzrost i produkcyjność
Dąb szypułkowy w młodym wieku rośnie stosunkowo szybko, szybciej niż dąb bezszypułkowy (tab. 11). Według wszystkich dotychczasowych badań również szybciej niż buk, szczególnie na ciepłych siedliskach (stanowiskach) (Puchalski 1969). W wieku 5 lat dorasta do wysokości około 80 cm (Dengler 1944, Pogrebnjak 1968).
Na odpowiednich dla niego siedliskach 10-11-letnie dęby mogą osiągać około 3 m wysokości. W mniej korzystnych warunkach — boru mieszanego świeżego — w wieku 10 lat dorasta do około 180 cm (tab. 12). Kulminacja bieżącego przyrostu wysokości na najlepszych siedliskach następuje w wieku 20-25 lat. Zdolność wzrostu na wysokość utrzymuje do wieku 200 lat.
Wiek i grubość niektórych okazałych dębów w Polsce określił Pacyniak (1967). Dęby o pierśnicy 157 i 153 cm liczyły odpowiednio 666 i 710 lat. Najokazalsze dęby w drzewostanach Puszczy Białowieskiej mierzyły 42 i 37 m wysokości, osiągając pierśnicę odpowiednio 190 i 180 cm. Rosnący tam pojedynczo dąb „Car” osiągnął pierśnicę 203 cm i wysokość 4lm (Zaręba 1988).
Możliwości produkcyjne (według Wimmenauera — słabsze zabiegi) przedstawiają się następująco (Szymkiewicz 1971):
Wiek |
Bonitacja |
Wysokość |
Liczba drzew w drzewostanie głównym |
Miąższość grubizny drzewo stanu głównego |
Sumary czna produkcja grubizny i drobnicy |
Bieżący przyrost roczny grubizny |
(lata) |
(m) |
(szt./ha) |
(m3/ha) |
(m3/ha) |
(m3/ha) | |
100 |
1 |
30,9 |
281 |
546 |
894 |
7,3 |
160 |
35,6 |
139 |
727 |
1306 |
5.5 | |
100 |
IV |
18,3 |
628 |
258 |
430 |
4,8 |
160 |
24,5 |
285 |
425 |
711 |
3,6 |
Drzewostany krotoszyńskie, w których dąb szypułkowy jest gatunkiem panującym, osiągają średną zasobność grubizny 249 m3/ha, ale w przeważającej części obszaru wynosi ona 322 m3/ha (Matey 1991).
Przeprowadzone ostatnio badania Pirogowicza (1988) wykazały m.in., że przeciętny przyrost całkowitej produkcji drzewostanów dębowych z terenu północno-zachodniej Polski jest większy o 9-46% w stosunku do wartości przedstawionych w tablicach zasobności i przyrostu.
Zasady odnawiania dębu szypułkowego omówiono przy charakterystyce dębu bezszypułkowego.