N,i|ii'. iownanic kinetyczne i określ r/.ędowość oraz cząslcczkowosc icnkcji dla procesu jcdnoclapowcgo opisanego następującym równaniem steeliiomelrye/nym:
H2 + I2 — 2 HI
Ko/.wią/aiiic
Kównanie kinetyczne ma postać:
v = k • [H2] • [I2]
K/nd reakcji równa się sumie wykładników potęg, czyli jest to reakcja II rzędu. Ponieważ i 11• si ona jednoetapowa, jej cząsteczkowość zgadza się z rzędowością i wynosi 2.
W pewnej chwili zachodzenia reakcji:
2 NO + O,
szybkość zaniku NO była równa 0,002 -mo^
J A
zaniku O, i szybkość tworzenia N02. Ko/wiązanie
mol
dnf • s
— 2 NO,
Oblicz, jaka była w tym momencie szybkość
I >nnc:
'n< i
Szukane:
dni • s
- 9
W = •
I kiok. I Istalcnie zależności pomiędzy szybkościami zaniku i tworzenia poszczególnych reagentów.
2 NO + 02
2 mole 1 mol
2 NO,
2 mole
/ iownania stechiometrycznego wynika, że ubytek 2 moli NO pociąga za sobą powstanie ż moli N(),, czyli stężenie NO maleje tak samo szybko, jak przyrasta stężenie N02. Zatem szybkość zaniku NO jest taka sama, jak szybkość powstawania N02:
VNO = VN02
Podobnie ubytek 2 moli NO pociąga za sobą ubytek 1 mola 02, czyli stężenie NO maleje ’ i azy szybciej niż stężenie tlenu. Zatem szybkość zaniku NO jest 2 razy większa niż szyb-i kosę zaniku C)2:
vNO ~ 2 V0,
’ krok. ()bliczenie szybkości zaniku i tworzenia poszczególnych reagentów.
I Skoro rN() r’NO,, to uNq2 — 0,002 — -
dna • s
0.001
i'd
Skoro \’N() 2 v()i, to v02 = 0,5 • vNO mol
I \
dm -s
mol dm3 • s
< )<l|>owiedż: Szybkość zaniku O, wynosi 0,001
icsl Kiwną 0,002 ”7--.
dm -s
, natomiast szybkość tworzenia NO,
Szybkość reakcji I rzędu zależy od stężenia jednego substratu w potędze pierwszej, czyli dla reakcji:
A —* produkty v = k • [A]
lesli chcemy wiedzieć, jak zmienia się stężenie substratu w czasie przebiegu reakcji, ko i zyslamy z zależności (ln - logarytm naturalny):
\n- = k-t C
im Izie (to stężenie początkowe substratu wyrażone w dowolnych jednostkach,
< stężenie substratu po czasie t wyrażone w takich samych jednostkach co C„,
i czas trwania reakcji,
A stała szybkości reakcji -—
czas
Irdnostka stałej szybkości reakcji powinna być uzgodniona z jednostką czasu badanego eks peiymcntu. Oznacza to, że jeśli t podajemy w sekundach, to w mianowniku jednostki k mu m leż być sekunda; jeśli t podajemy w dniach, to w mianowniku jednostki k musi też być dzieli.
C
C=C0-£f*'
1'iawdziwe są również analogiczne wzory, opisujące zmianę masy lub liczby moli substra
tu podczas przebiegu reakcji: |
, mo , ln —- = k-t |
i po przekształceniach: |
m |
m = mQ • e~h | |
i n az: |
\n — = k-t |
n | |
n = «„• e~kl |
gdzie ///,, to początkowa masa substratu, ni masa substratu po czasie t, ntl początkowa liczba moli substratu, n liczba moli substratu po czasie t, i czas trwania reakcji,
A stała szybkości reakcji,
< liczba w przybliżeniu równa 2,7IM28...
\by określić trwałość związku, podaje się często jego czas półtrwania (czas połowicznego lo/.padu) oznaczany przez / , czyli czas, po którym pozostaje połowa początkowej ilość i substratu. ( zas pokiwania w reakcji I rzędu jest stały i wiąże się ze stalą szybkości icakc |i następującą zależnością:
/
h)2
t