choroszy2

22

Rys. 2.9. Dwie wersje korpusu: a-z uskokiem nadlewków, b - z nadlewkami o powierzchniach czołowych w jednej płaszczyźnie

czoła od wewnętrznej strony korpusu. W obu pozostałych wersjach (rys. 2.10b i c) uniknięto tej obróbki dzięki dodatkowej tulejce. Jeśli koszt dodatkowej tulejki jest mniejszy od zysku osiągniętego na uproszczeniu obróbki otworu w korpusie, to rozwiązanie takie należy uznać za bardziej technologiczne.

7. Upraszczanie obróbki przez uwzględnienie rzeczywistych możliwości obróbkowych różnych obrabiarek. W czasie pracy na niektórych obrabiarkach są specjalne wymagania. Na przykład obróbkę wał-

b

c

Rys. 2.10. Trzy wersje otworu z obustronnie planowanymi powierzchniami czołowymi: a - bez tulejki i otworem nieprzelotowym, c - z tulejką i otworem przelotowym

ków stopniowych na tokarkach wielonożowych, kopiowych lub sterowanych numerycznie ułatwia układ stopni rosnących od prawej strony do lewej (rys. 2.1 lb.). Kształt szyjek powinien umożliwiać ich wykonanie przez poprzeczne wcinanie nożem (rys. 2.12). Jeśli w grę wchodzi obróbka na kopiarkach, to powszechnie stosowany w wałkach kształt podcięcia dla szlifowania wymagałby użycia specjalnego suportu dla wcinania. Obróbkę ułatwimy, jeśli zastosujemy rozwiązanie pokazane na rys. 2.13b.