choroszyP3

503

Rys. 22.32. Zabezpieczenie połączeń śrubowych od samoczynnego zluzowania się za pomocą: a) przeciwnakrętki, b) nakrętki przeciętej, c) podkładki podatnej, d) podkładki sprężystej, c) podkładki gumowej, f) sprężyny, g) podkładki odginanej, h) podkładki odginanej dla dwóch śrub, i) wiązania drutem, j) zawleczki i nakrętki koronowej, k) płytki obejmującej nakrętkę,

1) podkładki odginanej gwiaździście

nolitcj łączą sią następujące główne czynności: wtłoczenie tulei w otwór, z wciskiem przewidzianym w konstrukcji, zabezpieczenia tulei przed obrotem, kontroli i wykończenie otworu, dostosowując go do średnicy czopa wału. Przy wciskach mniejszych niż 0,05 mm i stosunkowo grubych tulejach wtłaczanie można wykonać w temperaturze otoczenia (na zimno). W innych przypadkach podgrzewamy obudową lub oziębiamy tuleję. Najprostszy sposób wtłaczania jednolitej tulei, zwłaszcza grubościennej i przy niewielkich wciskach (mniejszych od 0,05 mm), polega na wbijaniu młotkiem, stosując podkładkę dla ochrony powierzchni czołowej tulei oraz pierścień prowadzący, zapewniający jej właściwe wprowadzenie do otworu (rys. 22.33). Po wtłoczeniu tulei zabezpieczamy ją przed obrotem za pomocą wkrętów lub kołków.

Operacje kontrolne polegają na sprawdzaniu owalności i stożkowatości otworu tulei, prostopadłości jej osi względem powierzchni czołowej kadłuba oraz współosiowo-ści wtłoczonej tulei z osią otworu drugiej tulei, w których będzie osadzony wał. W pierw-