choroszy78

378

Rys. 17.3. Wytworzenie żądanej mimośrodowości za pomocą podkładki

c) w uchwytach samocentrujących z podkładką pod jedną ze szczęk (rys. 17.3), przy czym grubość a podkładki przy założeniu punktowego styku szczęk oblicza się z równania:

w którym przez d oznaczono średnicę

przedmiotu zamocowanego za pomocą podkładki,

d) w przyrządach.

Sposoby a, b i c są stosowane w produkcji jednostkowej i małose-ryjnej. W pierwszym z nich (rys. 17.2) według nakiełków 3-3 obrabia się część wałka 1, za pomocą nakiełków 4-4 część wałka 2. Dokładność obróbki zależy od prawidłowości wykonania nakiełków. Do mocowania przedmiotów w uchwycie o niezależnie przesuwanych szczękach można stosować uchwyty czteroszczękowe. Na rysunku 17.4 przedstawiono przykład wykorzystania takiego uchwytu. W obrabianym przedmiocie oś zewnętrznej powierzchni piasty jest przesunięta o 10 mm w stosunku do osi otworu i współśrodkowej z otworem powierzchni zewnętrznej kołnierza. Obróbka jest wykonywana w dwu zamocowaniach. W pierwszym zamocowaniu został obrobiony otwór i kołnierz. Przedmiot był wówczas uchwycony za piastę szczękami uchwytu, które ze względu na mimośrodowość piasty są ustawione asymetrycznie w stosunku do jego osi. W drugim zamocowaniu przedstawionym na rysunku położenie szczęk reguluje się według trzpienia wstawionego do otworu, a po uzyskaniu żądanej mimośro-dowości obrabia się zewnętrzną powierzchnię piasty. Ze względu na dużą pracochłonność omówionego sposobu jest on stosowany dość rzadko. Częściej natomiast stosuje się mocowania w uchwycie trzyszczęko-wym samocentrującym z podkładką (rys. 17.3).

Przyrządy o prostej konstrukcji stosuje się w produkcji średnioseryj-nej. Schemat takiego przyrządu, gdy powierzchnia zewnętrzna ma być mi- Rys. 17.4. Toczenie mimośrodu przy dwóch ustawieniach