choroszy97

397

13.    Obróbka wykańczająca otworu sworzniowego. Operacją tą najlepiej jest wykonać na specjalnej obrabiarce do dokładnego wytaczania. Schemat ruchu stołu takiej obrabiarki przedstawiono na rysunku 18.6. Obróbka otworów odbywa sią podczas ruchu stołu w prawo i w lewo. Naddatek na wytaczanie wstępne wynosi od 0,3 do 0,4 mm, a na wykańczające od 0,2 do 0,3 mm. Prędkość skrawania wynosi od 300 do 500 m/min, a wartość posuwu od 0,02 do 0,06 mm/obr. W razie braku specjalnej obrabiarki otwór roztacza się i rozwierca, albo szlifuje.

14.    Usunięcie zadziorów i załamanie ostrych krawędzi.

15.    Kontrola.

Rys. 18.7. Schemat obróbki tłoka na wielowrzecionowym automacie tokarskim pionowym

W masowej produkcji tłoków stosuje się powszechnie do obróbki powierzchni zewnętrznej półautomaty wielonożowe. Plan obróbki na takiej obrabiarce przedstawiono na rysunku 18.7. Wykańczającą obróbkę średnicy zewnętrznej przeprowadza się na szlifierkach, przy czym powszechnie stosuje się szlifowanie bezkłowe z poprzecznym ruchem ściernicy roboczej. Do obróbki otworu sworzniowego stosuje się półautomatyczne wytaczarki wielowrzecionowe obrabiające otwór z dwóch stron. Tłoki zamocowane na bębnie obracającym się dookoła poziomej osi zajmują kolejno dwie pozycje: w pierwszej wykonuje się zgrubne rozwiercanie,

Rys. 18.6. Schemat ruchu stołu: 1 - ustawienie przedmiotów, 2 - szybki dobieg, 3 - wytaczanie wstępne, 4 - szybkie wycofanie, 5 - wytaczanie wykańczające

w drugiej - wytaczanie (diamentowanie) lub rozwiercanie wykańczające. Przeciąganie otworu sworzniowego stosuje się rzadko ze wzglądu na małą sztywność przedmiotu oraz konieczność zachowania małej odchyłki prostopadłości osi otworu do osi tłoka.